vrijdag 25 februari 2005

Gamen voor geld

Soms lopen de echte wereld en de virtuele wereld in elkaar over. Dat gebeurt o.a. in Habbo hotel, waar je voor echt geld bijvoorbeeld virtuele 'meubi' kunt kopen om je hotelkamer te meubileren. Veel mensen zijn daar niet enthousiast over: het blijkt namelijk soms te leiden tot criminaliteit. Kinderen die elkaar op slinkse manieren hun meubi aftroggelen, bijvoorbeeld door gratis meubels te beloven. Daarvoor moet je dan wel je gegevens op een site achterlaten. Wie dat doet, is kort daarna meestal zijn account en zijn meubi kwijt!

Er zijn zelfs games die speciaal bedoeld zijn om geld te verdienen. Zo is er het spel Entropia, waar je allerlei virtuele goederen en diensten kunt veilen. Maar de verdiensten zijn echt: wie het spel goed speelt kan er een aardig bedragje aan overhouden. Maar degenen die er het meest aan verdienen zijn vermoedelijk de makers. Omdat de goederen die gekocht worden in waarde verminderen als ze gebruikt worden, vloeit een deel van het geld dat de spelers geïnvesteerd hebben, terug naar de makers van het spel. Ook bij het spel Second Life moeten spelers eerst een bedrag investeren. Maar als je goed speelt, kun je je investering bij Second Life terugverdienen en ook winst maken: soms wel tot € 2000,= per maand! Tot slot zijn er ook markten op internet waar je kunt handelen in spelgeld. Op de site van GOM Currency Exchange kun je voor allerlei games virtueel geld verhandelen. Handig als je meer wilt inzetten om absoluut te winnen. Wat je overhoudt kun je, al dan niet met winst, omzetten in dollars.

Wat moeten we daar nu mee? Moeten we bang zijn dat er een nieuwe vorm van criminaliteit ontstaat? En moeten we kinderen deze spellen laten spelen of moeten we daar allerlei regels of zelfs wetten op loslaten? Ik denk dat wat op internet gebeurt niet heel anders is dan wat gebeurt in de echte wereld. Ook de Flippo's en Pokémonkaarten van een paar jaar geleden maakte het slechtste in sommige mensen los. Alleen toen viel het vermoedelijk eerder op: diefstallen vonden plaats waar iedereen het kon zien. De virtuele wereld is niet voor iedereen toegankelijk, omdat mensen de computervaardigheid missen om die wereld te betreden. Ik denk dat we de virtuele wereld net zo goed in de gaten moeten houden als de echte wereld, en dat we onze kinderen vooral moeten begeleiden als ze die wereld ingaan. Laat ze zien hoe de wereld in elkaar zit, zowel de echte als de virtuele wereld. Op de kermis leer je ze dat je soms geld investeert vanwege de spanning van het winnen; dat spannende gevoel kun je ook krijgen als je speelt in Habbo Hotel. In het echt leer je ze dat ze hun portemonnee op een veilig plekje moeten bewaren en ze niet zomaar tegen iedereen alles moeten vertellen; in de virtuele wereld moeten ze hun password veilig bewaren en hun persoonsgegevens mogen ze niet zomaar weggeven. Niet anders dus dan in het echt, maar je moet kinderen wel begeleiden in hun verkenning van die virtuele wereld. Veel praten dus en vragen waar ze mee bezig zijn, en vooral ook zelf eens een kijkje nemen in die virtuele wereld. Want echt: samen met je kinderen die wereld verkennen is heel leuk voor allebei!

Geen opmerkingen: