Schoolbieb versus Studiehulp

Op OBlog, het 'weblog dat je op de hoogte houdt van ontwikkelingen in de openbare bibliotheek' , stelt Monique Verweijmeren de vraag of de openbare bibliotheek een goed antwoord heeft op de nieuw gelanceerde site van Malmberg: Studiehulp. Studiehulp is door Malmberg opgezet als internetbibliotheek, waar leerlingen informatie kunnen vinden voor schoolopdrachten. In Studiehulp wordt o.a. informatie aangeboden uit de Winkler Prins Encarta en de Wereldatlas en uit de Prisma woordenboeken.

De openbare bibliotheek probeert de vragen van het onderwijs te beantwoorden via hun site Schoolbieb. Op Schoolbieb informatie te vinden voor iedereen in het onderwijs. Zoals leuke leestips, materiaal voor een spreekbeurt of werkstuk, handleidingen om te leren zoeken op Internet, lesmateriaal voor docenten en ondersteuning voor mediathecarissen. Net als Studiehulp is Schoolbieb een typische web 1.0 site: een statische site, waar weinig tot geen interactie is. Een site waar antwoorden gegeven worden door specialisten, en waar geen gebruik wordt gemaakt van de expertise van de gebruikers van de site.

Zowel Studiehulp als Schoolbieb zijn sites waar docenten hun leerlingen vermoedelijk graag naar toe sturen: je vindt er kwalitatief hoogwaardige informatie, passend bij het lesaanbod en afgestemd op de leerlingen. Makkelijk: je hoeft niet te onderzoeken of de informatie correct is, en je kunt er terecht voor bijna alle schoolvragen.

Maar is dat wat de leerling wil en is dat wat de docent wil? Ik betwijfel dat. Van docenten hoor ik toch vaak dat ze willen dat leerlingen leren om kritisch om te gaan met informatie, en dat ze niet willen dat leerlingen min of meer klakkeloos informatie kopiëren en plakken. Ze willen dat leerlingen op onderzoek gaan, en hun eigen kennis opbouwen. En veel leerlingen vinden het wel makkelijk vinden om informatie men één druk op de knop informatie van het net te halen en in een werkstuk te plakken, maar boeiend vinden ze dat zelden. Zelf op zoek gaan naar informatie, van specialisten uit hun eigen leefwereld, en antwoord zoeken op vragen waarmee ze daadwerkelijk een ander beeld krijgen van hun eigen bestaan, levert ze volgens mij veel meer satisfactie op. En dat betekent zoeken in de Encarta, maar ook zoeken in weblogs. En het betekent informatie vragen aan iedereen van wie jij denkt dat die het antwoord weet, en samenwerken met degenen die op zoek zijn naar het antwoord op dezelfde of soortgelijke vragen. Het betekent niet in je eentje het antwoord zoeken op allerlei afzonderlijke vragen, maar gezamenlijk kennis opbouwen; kennis die inpasbaar is in je leven, en niet alleen in je schoolbestaan.

Noch Schoolbieb, noch Studiehulp zijn volgens mij sites die het antwoord bieden op die vragen. Als de openbare bibliotheek Schoolbieb kan ontwikkelen tot een omgeving waar kennisopbouw en kennisuitwisseling centraal staan, dan denk ik dat ze daarmee een stap vooruit zetten op Studiehulp. En dat ze daarmee het onderwijs werkelijk een stap vooruit helpen: zowel leerlingen als docenten! Want zeg nou zelf: het is toch niet inspirerend om alleen antwoorden te zoeken op vragen die duizenden voor jou al beantwoord hebben?