Te leen: techno-gadgets om te leren

Voor mijn werk schaf ik soms producten aan om te kijken of die geschikt zijn voor gebruik in het onderwijs. Nadat ik ze zelf van alle kanten beklopt en bekeken heb, er wat mee heb gespeeld en natuurlijk erover geblogd heb, leen ik die producten graag uit aan docenten/leerkrachten omdat de beste test natuurlijk plaats vindt op de werkplek zelf: in de klas. Als tegenprestatie voor het lenen van die producten vraag ik om een stukje voor mijn blog, omdat kennis zich vermenigvuldigt als we die delen.

Op deze manier heb ik al eens mijn set Picocrickets en mijn Picoboard uitgeleend: materialen, gekoppeld aan sensoren, die aangestuurd worden door software (Scratch) waarmee kinderen (vanaf een jaar of 10) zelf een programma schrijven. Mijn Swinxs (een soort spelconsole die vooral wordt gebruikt voor (educatieve) spelactiviteiten op het schoolplein) heeft zelfs al op een aantal scholen uitgetest. De laatste lener is Brigit Moonen, intern begeleider van OBS De Driehoek in Hilvarenbeek. Onder de streep kun je lezen wat haar ervaringen zijn met de Swinxs.

Wil je zelf een aantal maanden de mogelijkheden van Picocrickets of Swinxs uitproberen in je klas? Laat dan een reactie achter in dit blog, zodat ik contact met je kan opnemen. Ik stuur de spullen dan naar je op. De tegenprestatie die ik van je vraag is dat je je ervaringen deelt via dit blog, ongeacht of het positieve of negatieve ervaringen zijn. Ik heb geen aandelen bij Swinxs of Picocrickets: mijn enige belang is dat ik het belangrijk vind dat we met elkaar de mogelijkheden en onmogelijkheden van dit soort 'nieuwe' gereedschappen verkennen.

Afbeelding van een stukje programmacode gemaakt met Scratch, afkomstig uit de handleiding Scratch voor basisschoolleerlingen, gemaakt door de TUDelft.

---

Van: Brigit Moonen

Via Margreet van den Berg heb ik een Swinxs te leen. Hij kwam een week voor de herfstvakantie binnen. Met de kinderen van de Plusklas hebben we hem -binnen- uitgeprobeerd. We komen al snel tot de ontdekking dat het veel leuker is om hem buiten te gebruiken omdat je voor veel van de spelletjes lekker moet rennen en dus ruimte nodig hebt. Maar omdat het op dat moment nogal hard regent, testen we hem binnen. Met elf kinderen tegelijk is dat niet echt een groot succes, maar ja, een pratend groen geval is toch wel erg aantrekkelijk.

De bedoeling is om na de vakantie te gaan proberen of we de Swinxs zelf kunnen programmeren. Samen met enkele kinderen bekijk ik op internet wat je daar voor moet doen. Vooraf heb ik zelf al het een en ander opgezocht en om eerlijk te zijn: het gaat mij allemaal boven mijn pet. Ik heb het idee dat je best wel de basisprincipes van een programmeertaal moet kennen om er echt mee aan de slag te kunnen. Via mijn eigen blog vertel ik iets over mijn eerste ervaringen.

Al snel krijg ik een reactie van @Swinxs op mijn blogbericht! Letterlijk: “@brigitmoonen Leuke post! Quiz maken met Swinxs kan ook simpeler zonder SDK (files zelf opnemen, juiste naam geven en opslaan in juiste map)”.
Huh? Komt natuurlijk door de 140 tekens maar deze cryptische boodschap vind ik toch lastig te ontcijferen. De leen-Swinxs heb ik op school laten staan dus ik kan het nu ook niet snel even uitproberen. Ik houd van moeilijke puzzels maar hier kan ik niet veel mee. Zal ik dan toch even naar school fietsen en de Swinxs ophalen? Uiteindelijk doe ik dat niet met als gevolg dat het programmeren van de Swinxs nog even op de agenda blijft staan. Wel heb ik contact met de supportafdeling van Swinxs. Inmiddels weet ik hoe ik samen met de kinderen van de Plusklas de quiz helemaal kan aanpassen. We moeten het alleen nog “eventjes” doen maar dat gaat zeker dit schooljaar nog gebeuren.

Intussen heb ik nog een idee voor de Swinxs. Hij (of is het een zij?) is bedoeld als speelcomputer, en dan vooral om actief mee aan te slag te gaan. Een quiz is wel leuk, maar daar wordt niet erg veel bij bewogen. De toegevoegde waarde van de Swinxs is nou juist het bewegen. Als intern begeleider van de groepen 1 t/m 4 merk ik dat veel kinderen moeite hebben met de overgang van de kleutergroep waarin veel wordt bewogen, gelopen, gerend en buiten gespeeld, naar groep 3. In groep 3 wordt van de kinderen verwacht dat ze langer op een stoeltje zitten en meer naar de leerkracht luisteren terwijl ze stilzitten. Ook de verwerking van de lesstof doen ze vaak zittend op een stoel aan een tafel. Natuurlijk spelen ze ‘s ochtends een kwartier buiten, en tussen de middag nog langer, maar dat is voor een aantal kinderen niet genoeg. Het gevolg is dat ze in de klas erg onrustig zijn en moeite hebben om te blijven zitten. En dat zie ik vooral zo rond half tien, als ze een uurtje aan het werk zijn en half twaalf, een klein uur na het speelkwartier. De periodes tussen de pauzes zijn gewoon net te lang. Mijn bedoeling is om de kinderen uiteindelijk zelfstandig met de Swinxs naar buiten te sturen. Nu het weer wat beter wordt, gaat dat er zeker van komen.

Leuk gevolg van dit alles is dat ik met mijn klas mag gaan bloggen over de Swinxs. Ik krijg er nu dus eentje voor onze school. Via het blog van Swinxs kun je meer lezen over onze avonturen!