dinsdag 6 november 2012

Het onderwijs: een kennisvergiet?

In het novembernummer van het blad InDruk van Kennisnet dat afgelopen week op mijn deurmat viel, staat een pleidooi om op scholen een informatiemanager te benoemen: iemand die beleid bepaalt dat ervoor moet zorgen dat iedereen op het juiste moment beschikt over de voor hem benodigde informatie. In dit betoog wordt het informatiebeleidsplan (dat opgesteld wordt door de informatiemanager) gezet tussen het onderwijsvisiebeleidsplan en het ict-beleidsplan. Het informatiebeleidsplan moet ervoor zorgen dat er samenhang ontstaat tussen het onderwijsbeleidsplan en de ict-investeringen:

Uit: InDruk, november 2012. Vermeer, Margreet. Benoem een Informatiemanager.
 Ik kan me volledig vinden in het betoog. Niet alleen omdat het in kaart brengen en structureren van informatiestromen van belang is voor het ICT-beleidsplan maar ook omdat er op scholen zo verschrikkelijk veel informatie verloren gaat.

Daaraan heb ik 4 jaar geleden al eens een blogpost gewijd. Het onderwijzend en onderwijs-ondersteunend personeel van scholen maakt talloze (virtuele) documenten: leermaterialen, lesbrieven en lesplannen, instructies voor projectweken, opdrachten en toetsen, ze verzamelen bronnen om zelf lessen te maken en voor leerlingen om de lesstof van verschillende kanten te belichten enz. Helaas is van uitwisseling van die documenten door docenten en onderwijsondersteuners maar weinig sprake. Niet omdat er sprake is van onwil, maar omdat niemand weet wat er allemaal is en omdat er geen enkele manier is om in die documenten te zoeken. Jammer: het zou natuurlijk reuze makkelijk zijn als ergens alle toetsvragen, lessen, instructies, opdrachten enz. terug te vinden zijn: per vak, per onderwerp en per niveau. Of als je eens kan snuffelen in de favoriete video's of websites van je collega-toa. Door op scholen beleid te ontwikkelen hoe deze materialen verzameld en ontsloten kunnen worden, kan voorkomen worden dat onderwijs(ondersteuners) telkens opnieuw het wiel opnieuw uitvinden.

De winst die geboekt kan worden door het ontwikkelen van een informatiebeleid, wordt nog groter in de komende jaren. Door de vergrijzing zullen op de meeste scholen in de komende jaren veel docenten met pensioen gaan. Lang niet altijd zullen zij tijd investeren om hun archief over te dragen aan hun jongere collega's. En zelfs als zij dat willen doen (en daarvoor tijd vrij kunnen en willen maken), dan zal ieder zelf een systeem moeten bedenken welke materialen ze overdragen en hoe ze die toegankelijk maken. De kans dat dit leidt tot een goed toegankelijke informatieverzameling is natuurlijk nihil.

Er zijn natuurlijk docenten die al op allerlei manieren hun materialen delen met anderen: via communitiesWikiwijsweblogs en websites. Ook na hun pensioen blijven sommigen nog bezig met delen van kennis, zoals bijv. Sjaak Janssen, oud-docent van de KSE, die zijn CKV-materialen online ter beschikking stelt. Als dit privé en buiten school al gedaan wordt, dan moet het toch ook lukken om binnen scholen hierop beleid te ontwikkelen.  

Margreet Vermeer pleit er in haar artikel in InDruk voor om op scholen een informatiemanager te benoemen. Voor mij is het logisch dat de mediathecaris een rol gaat spelen in dat traject: als informatiemanager of als informatie-analist, met name waar het gaat om informatiestromen ten behoeve van het primaire proces: het onderwijs zelf. 

Wil je meer weten over wat een informatiemanager kan doen voor een school? Lees dan het novembernummer van InDruk




2 opmerkingen:

henk zei

Volgens mij wordt dat een nutteloze middenmanager.

m2cm zei

@Henk,
dat lijkt me afhankelijk van de taken en verantwoordelijkheden van die manager. Als je iemand beleid laat maken (op welk gebied dan ook) en je voert dat beleid vervolgens niet uit, dan is die functie inderdaad behoorlijk nutteloos. Maar als zo iemand goed beleid ontwikkelt, gebaseerd op de huidige en toekomstige behoefte van de organisatie, en de winst van dat beleid voor iedereen helder maakt, dan lijkt me die taak niet nutteloos.