Intrinsieke en extrinsieke motivatie

Pas deze week kwam ik eraan toe om het septembernummer van het blad Onderwijsinnovatie van de OU te lezen. Daarin stond o.a. een artikel in met de titel 'wat maakt leren leuk', met daarin een verhaal over intrinsieke en extrinsieke motivatie. Extrinsieke motivatie is motivatie die voortkomt uit de wil om een doel te bereiken; intrinsieke motivatie komt voort uit het plezier om iets te doen wat je leuk vindt. Uit onderzoek blijkt dat "intrinsiek gemotiveerde leerlingen meer gericht zijn op begrip dan op het ‘van buiten leren’(Bruinsma, 2003). Ze zijn nieuwsgieriger, voelen zich prettiger (Levesque,Zuehlke, Stanek, & Ryan, 2004), zijn meer bereid tot samenwerking en tot uitwisseling van kennis, vertonen meer exploratiegedrag (Wolters & Pintrich, 1998) en presteren vaak beter (Ryan & Deci, 2000)."

Dat is één van de redenen waarom games zo'n goed middel zijn voor het onderwijs. Games worden zelden gespeeld vanuit een extrinsieke motivatie, maar juist vanuit intrinsieke motivatie. Met andere woorden: het gaat bij een game niet om het doel wat bereikt wordt, maar om het spelen van het spel zelf. En juist dat levert volgens dit artikel het beste resultaat op als je wat wilt leren!