Wel kreeg ik laatst een publicatie van Jacob Nielsen onder ogen, over hoe mensen met weinig leesvaardigheid webteksten lezen. Die publicatie geeft tips hoe je makkelijk leesbare webteksten schrijft voor deze groep mensen. Hij adviseert o.a. om het taalgebruik eenvoudig te houden en de belangrijkste informatie op een webpagina bovenaan te zetten. Dat lijkt voor de hand liggend, maar als je sommige schoolboeken leest, dan sta je versteld van de moeilijkheidsgraad van sommige teksten. Zo vroeg mijn dochter (4Havo) een tijdje geleden mijn hulp bij het leren van haar geschiedenis. Ze gebruiken daarvoor de methode van Edu'actief: Transparant. Het lezen van die teksten kostte zelfs mij moeite, terwijl ik als bibliothecaris toch wel een redelijke leesvaardigheid heb. Op de bijbehorende site vind je dan links naar sites met aanvullende informatie. Bij het hoofdstuk Volk feest werden 8 websites gegeven: 5 naar Engelstalige sites, een verwijzing naar de homepage van de KB, een dode link naar de homepage van de Digischool (de Digischool is al een tijdje op dit adres) en een dode link naar de homepage van de Rijksarchiefdienst (die website is hier te vinden). Niet echt makkelijk voor een leerling 4 Havo om op die sites te vinden wat je zoekt! Ik denk dat sommige uitgevers er goed aan zouden doen om eens te kijken naar alle tips over usability van websites: als ze zich daaraan houden voor hun school-)boeken zouden die wel eens een stuk leesbaarder kunnen worden!
vrijdag 1 april 2005
(Nieuwe) media en leesvaardigheid
Al tijden ben ik op zoek naar literatuur over de invloed van de nieuwe media op de leesvaardigheid. Ik ben er namelijk van overtuigd dat kinderen niet slechter lezen dan vroeger, maar wel anders. Kinderen lezen misschien minder boeken dan vroeger, maar ze lezen wel veel op het web. Zoeken naar informatie op het web doet een appèl op andere vaardigheden dan zoeken in een woordenboek of encyclopedie. Ik verwacht dat kinderen van nu beter teksten leren 'scannen': ze moeten immers vaak uit vele websites de beste kiezen, terwijl de boeken waar ik vroeger in zocht vaak maar één oplossing boden die ik direct kon overnemen. Maar tot nu toe is mijn speurtocht zonder concreet resultaat gebleven. Er is wel veel onderzoek gedaan naar leesvaardigheid van kinderen, maar dan gaat het meestal vooral over het lezen van (literaire) boeken, en niet over begrijpend lezen in het algemeen. Ik heb mijn vraag o.a. neergelegd bij het CPS, maar ook zij konden (nog) geen antwoord geven op mijn vraag.
Wel kreeg ik laatst een publicatie van Jacob Nielsen onder ogen, over hoe mensen met weinig leesvaardigheid webteksten lezen. Die publicatie geeft tips hoe je makkelijk leesbare webteksten schrijft voor deze groep mensen. Hij adviseert o.a. om het taalgebruik eenvoudig te houden en de belangrijkste informatie op een webpagina bovenaan te zetten. Dat lijkt voor de hand liggend, maar als je sommige schoolboeken leest, dan sta je versteld van de moeilijkheidsgraad van sommige teksten. Zo vroeg mijn dochter (4Havo) een tijdje geleden mijn hulp bij het leren van haar geschiedenis. Ze gebruiken daarvoor de methode van Edu'actief: Transparant. Het lezen van die teksten kostte zelfs mij moeite, terwijl ik als bibliothecaris toch wel een redelijke leesvaardigheid heb. Op de bijbehorende site vind je dan links naar sites met aanvullende informatie. Bij het hoofdstuk Volk feest werden 8 websites gegeven: 5 naar Engelstalige sites, een verwijzing naar de homepage van de KB, een dode link naar de homepage van de Digischool (de Digischool is al een tijdje op dit adres) en een dode link naar de homepage van de Rijksarchiefdienst (die website is hier te vinden). Niet echt makkelijk voor een leerling 4 Havo om op die sites te vinden wat je zoekt! Ik denk dat sommige uitgevers er goed aan zouden doen om eens te kijken naar alle tips over usability van websites: als ze zich daaraan houden voor hun school-)boeken zouden die wel eens een stuk leesbaarder kunnen worden!
Wel kreeg ik laatst een publicatie van Jacob Nielsen onder ogen, over hoe mensen met weinig leesvaardigheid webteksten lezen. Die publicatie geeft tips hoe je makkelijk leesbare webteksten schrijft voor deze groep mensen. Hij adviseert o.a. om het taalgebruik eenvoudig te houden en de belangrijkste informatie op een webpagina bovenaan te zetten. Dat lijkt voor de hand liggend, maar als je sommige schoolboeken leest, dan sta je versteld van de moeilijkheidsgraad van sommige teksten. Zo vroeg mijn dochter (4Havo) een tijdje geleden mijn hulp bij het leren van haar geschiedenis. Ze gebruiken daarvoor de methode van Edu'actief: Transparant. Het lezen van die teksten kostte zelfs mij moeite, terwijl ik als bibliothecaris toch wel een redelijke leesvaardigheid heb. Op de bijbehorende site vind je dan links naar sites met aanvullende informatie. Bij het hoofdstuk Volk feest werden 8 websites gegeven: 5 naar Engelstalige sites, een verwijzing naar de homepage van de KB, een dode link naar de homepage van de Digischool (de Digischool is al een tijdje op dit adres) en een dode link naar de homepage van de Rijksarchiefdienst (die website is hier te vinden). Niet echt makkelijk voor een leerling 4 Havo om op die sites te vinden wat je zoekt! Ik denk dat sommige uitgevers er goed aan zouden doen om eens te kijken naar alle tips over usability van websites: als ze zich daaraan houden voor hun school-)boeken zouden die wel eens een stuk leesbaarder kunnen worden!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten