maandag 18 april 2005

Titanic in 3D

Afgelopen vrijdagavond was ik bij de tewaterlating van de Titanic. De virtuele tewaterlating van een virtuele Titanic in 3D, wel te verstaan. Gelukkig maar, want in eerste instantie lukte het me niet om het schip te bereiken zonder een duik in de zee te maken. Gelukkig had ik hulp van een zeer ervaren zoon, die me uit het water opviste ;-)

Het was even wennen, zo'n virtuele opening. Blijkbaar hadden meer gasten daar last van, maar na verloop van tijd lukte het iedereen om rond te lopen en met elkaar te praten. Er waren verschillende presentaties, o.a. van het maken van de Titanic en van het maken van de Avatars. Indrukwekkende verhalen, maar ik vond ook heel leuk om nu een diapresentatie te zien in een virtuele omgeving. 'Weird', in termen van nu gesproken!

Maar wat heeft de Titanic nu te maken met onderwijs?

Allereerst is het leuk om rond te lopen en zelf te kijken hoe de Titanic er uit heeft gezien. Dat principe is natuurlijk op veel verschillende manieren te gebruiken: je zou een Romeinse stad kunnen nabouwen, een Middeleeuwse vesting enz. Daarbij kun je allerlei adventure-achtige zaken inbouwen. Pas als je de juiste handelingen verricht, ontdek je steeds meer van de wereld waar je in loopt.

Je kunt de software ook gebruiken om allerlei simulaties te doen. Bijvoorbeeld zoals Richard Giles, CEO van Virtually Learning in zijn presentatie zei: 'Through the use of Active World we can give the students of today a look at a possible future, e.g. the exploration and colonisation of the Moon'.

Leerlingen kunnen ook zelf aan de slag met bouwen in 3D in Active World. Al na een uurtje bouwen ze allerlei dingen zelf. Zijn ze iets verder, dan kunnen ze verder bouwen met het programma TrueSpace van Caligari . Reken maar dat ze daarmee hun ruimtelijk inzicht verbeteren! En denk daarbij ook eens aan het bouwen van een virtuele leeromgeving. De school verzorgt een aantal basiselementen, waarbinnen de leerlingen hun eigen omgeving kunnen bouwen. Een studeerkamer, een werkkamer waar ze met klasgenoten samen kunnen werken aan een opdracht, een museum waar ze een selectie van favoriete kunstwerken (of eigen werk) ten toon kunnen stellen enz. Ik ben ervan overtuigd dat zo'n zelfgebouwde omgeving veel aansprekender is dan de meeste ELO's die nu op de markt zijn.

Ik denk dat we nog veel moeten ontdekken aan deze software. Wat de beste toepassingen zijn, daar durf ik nog niets over te zeggen: gaan we er virtuele klaslokalen of scholen mee bouwen, maken we game-achtige applicaties of gaan we het vooral gebruiken voor simulaties? Ik denk dat we vooral moeten experimenteren. Met 'wij' bedoel ik dan vooral de leerlingen zelf. Mijns inziens moeten wij vooral kijken naar wat kinderen doen met deze software en observeren wat zij ervan leren en hoe ze dat doen. Ik vond het heel leuk om te zien met hoeveel gemak mijn zoon over de dekken van de Titanic dwaalde en wat hem boeide op de boot. Hij pikte er heel andere dingen uit op dan ik, en wat mij boeide vond hij soms saai. De presentaties konden hem niet boeien, de filmpjes weer wel. Maar vooral vond hij het leuk om rond te dwalen en dingen te ontdekken. Hij leerde dus ook heel andere dingen dan ik. Kortom: laten we leerlingen vooral veel experimenteren met deze software, en observeren wat het kan opleveren voor het onderwijs. Ik ben dan ook heel blij met het bestaan van de Stichting L3D, partner van AW-Europe, die binnenkort een dergelijke omgeving opent speciaal voor basis- en voortgezet onderwijs. De stichting L3D (Leerlingen Leren Leerlingen 3D) is in de herfst van 2004 opgericht door scholieren van het Haags Montessori Lyceum. Deze Stichting biedt lessen in een 3D omgeving aan. Ik denk dat we van deze club leerlingen veel kunnen leren!

Geen opmerkingen: