maandag 23 juni 2008

Interactief filmverhaal

Sinds kort heeft YouTube een nieuwe functionaliteit: je kunt aan een video korte teksten toevoegen (bijv. speech bubbles of een tekst om iets toe te lichten) en - wat ik nog veel interessanter vind - aan die tekst een link hangen waarmee je door kunt klikken naar een andere video. Voor zover ik kon zien zijn tot nu toe met deze nieuwe functionaliteit vooral filmpjes gemaakt van goochelaars die een truc laten zien waarbij je als kijker een kaart mag trekken of moet aangeven waar iets verstopt zit. Ook is er een filmpje (of eigenlijk: een reeks filmpjes) van het spel 'balletje-balletje'. Best aardig om te zien, maar dat is niet de reden waarom ik er hierover blog.

Wat ik interessant vind aan deze nieuwe functionaliteit is dat je nu heel makkelijk een interactief verhaal kunt maken. Een interactief verhaal is een verhaal waarbij je als 'lezer' het verloop van het verhaal bepaalt. Je kunt het verhaal zo maken dat maar één verhaallijn leidt tot het gewenste einde; alle overige verhaallijnen leiden tot een vervroegd einde van het verhaal. Als het verhaal zo ingestoken wordt lijkt het een beetje op een adventure waar je ook vaak keuzes moet maken (bijvoorbeeld de goede materialen verzamelen) om naar een volgend level te gaan.

Een interactief verhaal kun je maken met verschillende tools. Je kunt het maken als website, maar ook PowerPoint en Quandary zijn prima instrumenten. Maar een gefilmd verhaal biedt weer andere mogelijkheden. Ik denk daarbij met name aan rollenspellen, bijvoorbeeld om met elkaar uit te vinden wat je nu wel en wat niet moet doen als je als leerling gepest wordt of hoe je om kunt gaan met agressie (zoals bijv. op deze ThinkQuest-site). Met de nieuwe functionaliteit van YouTube kun je leerlingen zelf een verhaallijn laten bedenken over dit soort zaken, vervolgens in kleine groepjes onderdelen uit laten werken en een script laten schrijven, verfilmen en met links aan elkaar verbinden. Het materiaal dat het oplevert kun je de jaren daarna inzetten als instructiemateriaal.

Wat je ervan leert lijkt me duidelijk: leerlingen moeten informatie opzoeken, selecteren en verwerken, ze moeten creatief schrijven, samenwerken en plannen en ze leren over het medium film, eventueel ook nog voorzien van geluid. En natuurlijk leren ze ook over het onderwerp waarover ze het interactieve verhaal maken. En zoals we allemaal weten: als je iets uitlegt dan onthou je het ook nog na langere tijd!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Beste Margreet,

Leuke functionaliteit die je hier onder de aandacht brengt. Dit is een welkome uitbreiding van YouTube. Alleen jammer dat je gebruik maakt van de `learning pyramid´ als illustratie bij je bericht over verschillende vormen van visuele (re)presentatie. Deze zoveelste variant op de cone of experience van Edgar Dale is recentelijk in een onderzoek van Cisco naar het rijk der fabeltjes verwezen. En daarmee deed Cisco nog eens dunnetjes over wat Will Thalheimer al in 2006 aanduidde als fraudulent. Zelfs wikipedia moet moeite doen om vervuiling van haar gegevens door misrepresentations te voorkomen.

Zoals we allemaal (hopelijk) weten, is evidence based onderwijs meer dan het goochelen met cijfers.

m2cm zei

@Paulo,
Je hebt gelijk: dat was niet de beste illustratie die ik kon gebruiken. Maar de gedachte erachter is niet achterhaald: je leert meer van de ene dan de andere manier van leren. Als blogger ervaar ik dat elke keer weer: om aan de lezers van mijn blog te kunnen vertellen wat me bezig houdt moet ik datgene wat ik wil vertellen eerst goed voor mezelf op een rijtje zetten. Daardoor onthoud ik uiteindelijk mijn eigen verhaal zelf ook beter. En dat is volgens mij ook de waarde van het interactief verhaal: door voor jezelf op een rijtje te zetten welke keuzes je kunt maken in een proces zul je dat beter onthouden dan wanneer je het alleen leest.