Android van T-mobile

Klik hier om naar de website van Layar te gaan

Na Pierre Gorissen en Renée Filius was ik aan de beurt om voor het SURFnet/Kennisnet Innovatieprogramma de T-Mobile Android telefoon te testen. Dat was best een lastige opgave omdat Pierre over de techniek mijns inziens alles al zo'n beetje heeft opgeschreven. Ik ga het hier dan ook niet hebben over de technische mogelijkheden maar in de toepassingsmogelijkheden die ik zie voor het onderwijs.

Om te kijken of het apparaat een functie kan hebben in het onderwijs ben ik op zoek gegaan naar 'apps': meestal kleine programmaatjes die je op je telefoon kunt gebruiken. Bij de iPhone ga je daarvoor naar App store van Apple (leuke alliteratie overigens ;-) ); voor Android telefoons ga je naar de Android Market. Zoals Pierre al aangaf is er een belangrijk verschil in hoe apps voor deze beide telefoons de markt bereiken: als je een app hebt gemaakt voor de iPhone moet die eerst goedgekeurd worden door Apple voordat die in de winkel komt, terwijl voor de Android iedereen die zonder toestemming van wie dan ook in de Android Market kan plaatsen. Je zou kunnen verwachten dat dit ertoe leidt dat de apps voor de Android van minder goede kwaliteit zijn maar dat heb ik niet kunnen constateren. Ik heb heel wat apps bekeken en de meeste werkten probleemloos.

Maar het zoeken naar apps is wel heel verschillend. Bij beide apparaten kun je de apps rechtstreeks via je telefoon downloaden. Maar voor een Android telefoon kun je wel een deel van het assortiment doorzoeken op de p.c maar daar is maar een heel klein deel van de apps te vinden die er zijn. Het totale aanbod van apps voor de Android is alleen te doorzoeken op je telefoon. En dat is behoorlijk lastig als je zoekt naar apps voor het onderwijs, want in de indeling in categorieën komt het woord onderwijs absoluut niet voor. Verder zijn de omschrijvingen van de apps heel beperkt: meestal niet meer dan 50 woorden. Voor screenshots word je verwezen naar de website van de ontwikkelaar; wel zijn de omschrijvingen die de makers van de apps voor de Android hebben gegeven aangevuld met de commentaren van de gebruikers.

Voor de iPhone kun je zowel op de telefoon als op in de webwinkel op je computer zoeken. Ik ben daar een voorstander van: op een groot scherm ga je toch veel makkelijker snuffelen naar een app die je kunt gebruiken dan op het kleine scherm van de iPhone. En als je in de store een app hebt gevonden kun je die eenvoudig op je telefoon opzoeken door de naam van de app in het zoekveld in te typen en dan de app te downloaden. Ook de apps in de iTunes app-store zijn ingedeeld in categorieën, waarbij de categorie één keer voorkomt als zelfstandige categorie en één keer als subcategorie onder de categorie Games. Je begrijpt dat het voor iemand die op zoek is naar apps voor het onderwijs veel makkelijker is om te zoeken in de app store van iPhone dan in de Android Market. Daarnaast zijn de omschrijvingen die je in de app store vindt véél uitgebreider dan in de Android Market en ze zijn voorzien van screendumps waardoor je heel snel een indruk krijgt van wat een app kan. Tot slot zijn er in de iPhone app store op dit moment veel meer apps te vinden dan in de Android Market, maar dat kan snel veranderen. Ik vermoed dat veel mensen zullen gaan ontwikkelen voor de Android omdat dat helemaal vrij gelaten wordt door Google èn dat heel veel ontwikkelaars voor de iPhone hun apps gaan ombouwen voor gebruik naar de Android.

Maar op dit moment is het niet zover. Ik heb naarstig gezocht naar appjes die ik voor het onderwijs zou kunnen gebruiken. Ik vond wat quizjes en dergelijke maar die zijn al op zoveel verschillende platforms en plekken te vinden dat ik dat geen enkele reden zou vinden om een Android telefoon in het onderwijs te gaan gebruiken. De enige app die ik echt wat vind toevoegen aan het onderwijs is Layar. Daarover is al heel veel geschreven dus ik denk dat de meeste mensen al wel ongeveer weten wat die doet.

Layar is een browser die bovenop de beelden die je ziet door de camera van je telefoon een extra laag met data legt. Als je je camera beweegt kun je bijvoorbeeld bij een huis zien of het te koop is en voor welk bedrag (informatie van de website Funda), welke voorstellingen worden gegeven in het theater dat je ziet (data uit de Uitagenda) of wat Wikipedia zegt over de omgeving die je bekijkt (bijv. over een rivier of over een plaats). Layar zou volgens mij een killer-app kunnen zijn voor het onderwijs. Stel je voor dat je in Amsterdam langs de Hollandse Schouwburg loopt en dat je ineens kunt lezen wat daar allemaal gebeurd is in de Tweede Wereldoorlog. Of dat je aan het wandelen bent op de Vaalserberg en op je telefoon leest hoe hoog die heuvel is en welke flora en fauna daar te vinden is. Of je komt tijdens je schoolreis door het dorp Terherne en je krijgt een fragment te lezen uit één van de Kameleonboeken.

Op dit moment zijn er ruim 100 layers toegevoegd aan de app Layar en het zullen er, daarvan ben ik overtuigd, nog veel meer komen. Binnen het onderwijs is SURFnet al aan het experimenteren met Layar: ze hebben sinds vorige week een layer waarmee te zien is waar de hotspots zijn van hun Eduroam netwerk. Ik hoop dat ze hun kennis gaan delen met allerlei organisaties die plaatsgebonden informatie hebben die interessant is voor het onderwijs: musea, archieven, bibliotheken, gemeentes enz. Hoe meer layers er komen, des te meer kansen voor het onderwijs om die informatie te benutten voor het onderwijs. En leren gaat nu eenmaal makkelijker als je ook in het 'echt' kunt zien!

Mijn conclusie voor de Android telefoon: voor de apps hoef je (nog) geen Android Phone te kopen, helemaal niet zolang hun collectie zo slecht ontsloten is. Alles wat op de Android te vinden is, is op andere platformen net zo goed of nog beter te vinden. Maar Layar is wel heel interessant en dat werkt alleen nog op een Android telefoon. Maar daarvoor zou ik de aanschaf van een Android telefoon wel kunnen overwegen als meer instellingen hun informatie via dat kanaal toegankelijk maken.