Door: Martijn van den BergHet begint allemaal bij de inschrijving. Je moet een bepaald bedrag in de maand betalen om ingeschreven te zijn. Vervolgens begin je met een, naar vergelijking, kleine ontgroening, waarvan ik er nog steeds niet achter ben gekomen wat die nou eigenlijk in Leeuwarden is. Ik weet wel dat het een week duurt, en dat mensen opgelucht zijn als ze het achter de rug hebben.
Dan begint het leven bij de studentenvereniging. Je moet een paar keer in de maand koken of bar draaien. Dit gebeurt vooral bij de mensen die er net in zitten, en je zal dus veel tijd kwijt zijn in het begin, zeker als je daarnaast ook nog van je lidmaatschap wilt profiteren.
Veel mensen kiezen er dan ook voor om bij een dispuut te zitten, wat dus eigenlijk een van de verschillende secties is binnen een studentenvereniging. Ieder dispuut heeft zijn eigen trui en dus teken. Om hier bij te komen is al helemaal een procedure van een paar weken. Men moet door te brassen, discussieren om daarna iemand bij de kraag om te trekken, genoeg krediet verdienen om bij de studentenvereniging te horen. Deze procedure is lang en neemt veel vrije tijd en avonden in beslag.
Eenmaal daar, zijn er weinig mensen die ooit nog bij de vereniging weg gaan, en weinig mensen die niet tevreden zijn. Uiteindelijk betekent een studievereniging in het begin hard werken, en dat er veel gebruik van je gemaakt wordt, maar uiteindelijk hebben veel mensen er plezier van. Voor mij blijft het niets, omdat het ten koste zou kunnen gaan van mijn studie. En dat wil ik natuurlijk niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten