Ik heb de indruk dat op een groeiend aantal scholen gebruik wordt gemaakt van software om plagiaat te detecteren. Daarvoor worden meestal - prijzige - programma's gebruikt als Turnitin en Ephorus, die vaak binnen een ELO worden gedraaid. In deze programma's kan je teksten invoeren die dan vergeleken worden met teksten die eerder ingeleverd/ingevoerd zijn, en/of met teksten die op het web te vinden zijn. Deze programma's zijn natuurlijk niet waterdicht, maar naarmate je database beter gevuld is, worden de kansen om plagiaat te ontdekken, groter.Vandaag ontdekte ik een online programma: Paper Rater. In dit programma voer je online een tekst in. Het programma geeft vervolgens aan of die tekst origineel is of niet. Hoe dat precies gedaan wordt, kan ik niet achterhalen. Het programma maakt volgens mij (nog) weinig gebruik van databases of indexen om te zoeken naar vergelijkende teksten, maar analyseert de ingevoerde tekst op veel gebruikte zinsneden en patroonherkenning. Ik vermoed dat het programma daardoor alleen geschikt is voor Engelstalige teksten. Als test heb ik een tekst uit het weblog van Paper Rater ingevoerd (overigens: de moeite waard, dat blog, voor wie zich bezig houdt met het schrijven van Engelstalige teksten!). De software gaf aan dat de door mij ingevoerde tekst waarschijnlijk plagiaat was. Dat klopte ;-)
Maar door deze heel andere manier van plagiaatdetectie, biedt Paper Rater veel meer mogelijkheden. De software geeft niet alleen aan of een tekst origineel is of niet: hij geeft ook tips over spelling, grammatica, woordkeus, schrijfstijl en of je veel of weinig gebruik hebt gemaakt van moeilijke woorden. Daarmee is Paper Rater volgens mij vooral interessant om in te zetten bij de Engelse lessen voor de bovenbouw van het voortgezet onderwijs of voor het hoger onderwijs. Leerlingen of studenten die een Engelstalige tekst schrijven kunnen met Paper Rater kijken wat de kwaliteit is daarvan. Wat ik zelf onder andere handig vind, is dat Paper Rater je alternatieven aanreikt als je een woord verkeerd hebt gespeld of als je stijlfouten maakt. Maar het allerleukste vind ik dat je door met Paper Rater naar je eigen teksten te kijken, die op een andere manier gaat bekijken. Maak je lange zinnen of korte, is je woordkeus ingewikkeld of juist eenvoudig en maak je veel of weinig gebruik van verbindingswoorden zoals 'omdat' en 'als een gevolg daarvan' om de samenhang tussen je zinnen duidelijk te maken?
Met deze functies vind ik Paper Rater een waardevolle aanvulling op bestaande plagiaatdetectieprogramma's. Ik vermoed dat ze de ingevoerde teksten gebruiken om hun database te vullen, wat zou betekenen dat de software gaandeweg beter wordt. Het zou mij niet verbazen als op den duur deze aanpak beter werkt dan de aanpak van de programma's die nu gebruikt worden. En - belangrijk voordeel - Paper Rater is gratis. Het is jammer dat het alleen werkt bij Engelstalige teksten, maar wie weet komt er ook nog eens een Nederlandstalige variant.
3 opmerkingen:
Dank voor de attendering. Interessant. Als ik nederlandse tekst invoer zegt ie dat het "garbage" is inderdaad :-)
Waar de insteek van Paperrater in eerste instantie negatief lijkt (controleren of er sprake is van plagiaat) is het mooi dat je er ook zoveel positieve dingen mee kan. Ik denk dat het met de ontwikkeling van tekst/plaatjes/muziekherkenningssoftware makkelijker wordt om het gezicht achter de informatie te zien. Ik denk namelijk echt dat iedereen de rechten van anderen best wil respecteren als het maar niet zo moeilijk te achterhalen is wat die zijn.
Teksten zijn door iemand geschreven. Plaatjes door iemand gemaakt. Muziek door iemand gecomponeerd. Hoe meer informatie een gezicht krijgt, hoe minder we plagiaat software waarschijnlijk nodig hebben. Maakt het zichzelf uiteindelijk overbodig :-)
@Marina,
Dat 'gezicht' van de eigenaar is belangrijk, maar ik denk dat daarnaast het ook van belang is dat er een reële prijs wordt gevraagd voor wat mensen hebben gemaakt. Ik denk dat mensen wel willen betalen, bijvoorbeeld voor hun muziek, maar niet hetzelfde bedrag als wat je vroeger neerlegde voor een product dat in de winkel lag.
Bij het kopiëren van teksten voor werkstuk speelt natuurlijk het argument van betaling niet. Ik denk dat we in het onderwijs nog te vaak vragen om het reproduceren van kennis, en te weinig om creatief werk. Dat is natuurlijk soms ook lastig, maar ik denk wel dat je daarmee wel fraude en plagiaat voorkomt.
@Margreet
Een als reeel ervaren prijs voor informatie is essentieel.
In het onderwijs valt nog heel veel eer te behalen aan de competentie "creativiteit". Eigenlijk is zoeken en vinden op internet een creative bezigheid waarmee je bestaande delen tot iets nieuws kan combineren. Als het lukt om daar ook echt je eigen draai aan te geven, is de intrinsieke beloning groot. Ik ben het roerend met je eens dat je met zo'n kijk op informatie fraude en plagiaat kan voorkomen.
Een reactie posten