Door: Martijn van den BergIeder jaar kan men 60 punten halen om het jaar te halen. 40 punten hiervan zijn nodig om door te gaan naar het volgende jaar. Met minder punten kan je ook door naar het volgende jaar, maar hier moet de examencommissie over beslissen. Het eerste jaar is hierin cruciaal, want daar vallen de meeste mensen af. De drie voornaamste redenen hiervoor zijn het niet bevallen van de opleiding, het niet voldoende (kunnen) inzetten voor de opleiding en het sociaal niet kunnen vinden. Haal je de 60 punten van het eerste jaar, dan krijg je je propedeuse.
Het eerst vallen de mensen af die hun ei niet helemaal kwijt kunnen en voor wie de opleiding niets is. Rond driekwart van het jaar zie je mensen opgeven omdat ze de 40 punten nooit meer kunnen halen. Dat laat nog een deel over die de 40 punten proberen te halen, maar uiteindelijk overgeleverd worden aan de beslissing van de examencommissie.
Dit zijn de zware beslissingen, want als je iemand weg stuurt, heeft deze een heel jaar verspild. Dit gaat nog verder, want sommige mensen rekenen niet op een eventuele negatieve beslissing, en zien hun toekomst dan in duigen gaan. In het ergste geval heb je mensen die hun complete studiefinanciering moeten terugbetalen. Best wel een zware beslissing.
Ik denk dat iedereen die zegt dat deze met de opleiding kan en wil doorgaan een kans verdient. De examencommissie denkt vaak anders over, voor de bestwil van de studenten. Ten slotte, als deze doorgaan en het volgende jaar niet kunnen opbrengen, ze twee jaar verspild aan niets. Het is dus een lastige beslissing die ze moeten maken. Alhoewel ik weet dat deze beslissingen gemaakt moeten worden, hoop ik nog steeds dat de mensen die echt op de opleiding willen blijven, nog net onder het stokje door kunnen lopen.
3 opmerkingen:
De discussie zit hem deels natuurlijk een beetje in de vraag in hoeverre de opleiding via de tentamens/examens daadwerkelijk weet te bepalen of iemand voldoet aan datgene wat nodig is om aan het einde van de rit "startbekwaam" te zijn.
Als dat in voldoende mate het geval is, dan is het heel verstandig dat ze studenten tegen zichzelf beschermen en na 1 jaar de knoop voor hen doorhakken. Hun kans op slagen (letterlijk en figuurlijk) is namelijk klein en gezien de beperkte flexibiliteit die het systeem van studiefinanciering biedt kan een student het zich meer veroorloven er heel lang over te doen om zich dat te realiseren.
Daarnaast is het ook zo dat de opleiding er op afgerekend wordt. Van hen wordt door de verschillende beoordelende instanties verlangt dat ze het studenten zo snel mogelijk weten te vertellen als ze waarschijnlijk op de verkeerde opleiding zitten.
Het middel schiet zijn doel voorbij als je inderdaad (teveel) studenten ziet waarvan je zou denken "die zijn nou bij uitstek geschikt voor deze opleiding" terwijl die toch te licht bevonden worden.
" kan een student het zich meer veroorloven"
moet natuurlijk zijn
" kan een student het zich *niet* meer veroorloven"
Daar heb je gelijk in, alhoewel het voor studenten af en toe moeilijk is om zich dit te realiseren. Het eerste gevoel dat veroorzaakt wordt na het: "ik had het veel beter kunnen doen" is natuurlijk het "waarom geven ze mij geen tweede kans". Ik denk wel dat veel mensen, nadat ze een tweede kans hebben gegeven dit wel als een shop onder hun kont interpreteren, en het volgende jaar beter gaan presteren.
Ikzelf bevind mij overigens niet in deze situatie, ik heb waarschijnlijk mijn propedeuse in een jaar. Het zijn de mensen om mij heen waar ik me af en toe zorgen om maak.
Een reactie posten