Eén van de Acht als start van een les

Onlangs werd me gevraagd om mezelf, voorafgaand aan een forumdiscussie, kort voor te stellen. Dat vind ik een lastige zaak: ik vermoed dat de meeste mensen tevoren helemaal niet zoveel willen weten over een ander. Het is - vind ik - veel natuurlijker als je elkaar gaandeweg leert kennen. Daarnaast heb je natuurlijk geen idee wat die ander van je wil weten, en die ander heeft geen idee wat hij van jou wil weten. Eigenlijk een vrij onmogelijke vraag dus, zo'n presentatie om jezelf voor te stellen.

Maar ja: je wilt toch wel wat doen ;-) Ik heb het opgelost door een presentatie te geven in de vorm van de lopende band, zoals destijds door Mies Bouwman werd gedaan in het spel Eén van de Acht. Na een kort filmpje van de opkomst van de laatste aflevering van Eén van de Acht, startte het geluid en zagen de deelnemers achter elkaar iets meer dan 20 afbeeldingen van links naar rechts over het scherm gaan. Elke afbeelding stond symbool voor een stukje van mijn presentatie: wie ik ben, wat ik doe en heb gedaan enz. Sommige afbeelding waren redelijk duidelijk (het logo van Blogger stond voor het feit dat ik een blog bijhoud); andere afbeeldingen waren meer symbolisch. Maar dat kon je aan de afbeeldingen natuurlijk niet zien.

Toen de muziek eindigde, vroeg ik de deelnemers zoveel mogelijk te benoemen wat ze hadden gezien. Bij elke afbeelding die ze noemden vertelde ik het bijbehorende verhaal. Dat waren er nog behoorlijk wat, misschien ook wel omdat ik de hele groep antwoord mocht geven. Aan het einde van de presentatie had ik aardig wat over mezelf verteld maar wel steeds op verzoek van de deelnemers die op deze manier behoorlijk betrokken waren bij het verhaal.

Ik denk dat dit quiz-format ook heel goed geschikt is voor gebruik in de les. Je start een geschiedenis- of aardrijkskundeles op met het laten zien van een serie afbeeldingen. Na verloop van tijd bedek je de plaatjes, en mogen de leerlingen zeggen wat ze hebben gezien. Bij sommige plaatjes kunnen ze misschien zelf al vertellen wat het voorstelt (een goede manier om voorkennis te activeren); bij andere plaatjes vertel je zelf iets. Het hoeft maar een kort verhaaltje te zijn, een bijzonder feitje of een leuke anekdote: het belangrijkste is om de nieuwsgierigheid van de leerling te prikkelen. Als je het slim aanpakt, dan zorg je ervoor dat alle verhaaltjes samen wel een beeld geven van wat je wilt vertellen, ook als de leerlingen een paar plaatjes vergeten zijn.

Ik vond het zelf een leuk quiz-achtig format om mee te werken. Wil je het ook gebruiken, dan kan je mijn presentatie (in pptx) hier downloaden om als voorbeeld te gebruiken. Het is een zip-bestand, dat je als map moet uitpakken. bij de eerste dia vind je de instructie hoe het werkt.

Afbeelding linksboven van drhenkenstein, gepubliceerd onder CC-by-nc-sa.