maandag 30 mei 2005

Subsidiegeld voor ICT-projecten in PO en VO

Afgelopen vrijdag was ik bij het Onderwijsinnovatie seminar van de Stichting TQ-NL, georganiseerd door EPN. De Stichting TQ-NL wil de komende drie jaar een bedrag van in totaal € 450.000,00 ter beschikking stellen voor onderwijsinnoverende projecten waarin ICT een rol speelt. Scholen voor PO en VO mogen projecten indienen. Jaarlijks zal aan 5 projecten maximaal € 20.000,00 subsidie toegekend worden. Het plan is jaarlijks een slotevenement te organiseren waar alle projecten hun resultaten zullen presenteren. Het beste project komt in aanmerking voor een prijs, bovenop de toegekende subsidie.

Op het Onderwijsinnovatie seminar werden de voorgenomen richtlijnen voor het driejarig onderwijsinnovatiefonds gepresenteerd. Ik ken heel wat projecten die in aaanmerking zouden kunnen komen voor een dergelijke subsidie, en die dat geld best zouden kunnen gebruiken! Het moeten innovatieve of verrijkende projecten zijn waarin internet op de een of andere manier een rol speelt, de projecten moeten overdraagbaar zijn naar andere scholen en gericht op PO of VO. Onder innovatief verstaat de Stichting TQ-Nl niet alleen projecten die nog nooit eerder zijn uitgevoerd, maar ook projecten die vernieuwend zijn binnen een school of groep scholen, of een verbreding zijn van een bestaand project.

De Stichting TQ-Nl zal in de komende tijd de richtlijnen definitief vast gaan stellen, maar ik denk dat je, als je geïnteresseerd bent in deze subsidiegelden, er goed aan doet om alvast eens na te denken over hoe jouw project binnen de richtlijnen van de Stichting TQ-Nl zou kunnen passen. De complete set voorgenomen richtlijnen vind je op de pagina van het Onderwijsinnovatie seminar.

Overigens vond ik het een zeer inspirerende bijeenkomst, waarin veel verschillende mensen - leerlingen, leraren en mensen die op een andere manier betrokken zijn bij het onderwijs - hun visie gaven op onderwijsinnovatie. De leerlingen werd nadrukkelijk nadrukkelijk gevraagd om als ervaringsexperts hun visie te geven op het onderwijs. Wat daarin voor mij duidelijk naar voren kwam was dat voor goed onderwijs vooral wederzijds vertrouwen nodig is: van leerling naar leraar en andersom. Alleen dan kan een situatie gecreëerd worden waarin we fouten durven te maken. En wie wil leren, moet accepteren dat fouten maken daarbij hoort. Pas als we dat avontuur aan durven gaan, kunnen we met zijn allen leren van elkaar. Want zeg nou zelf: wat is er nu leuker dan samen leren, waarbij zowel docent als leerling erkend worden om wat ze zijn en kunnen??

Geen opmerkingen: