Vandaag kwam ik tot de ontdekking dat ik in dit weblog nog geen aandacht had gevraagd voor het classificatiesysteem voor games: PEGI (Pan European Game Information). PEGI doet voor games wat de Kijkwijzer doet voor films en televisieseries: ze geven door middel van symbooltjes aan of in het product geweld, sex, drugs enz. voorkomt, en vanaf welke leeftijd het product in principe zonder bezwaren gebruikt kan worden.Handig vindt ik de zoekfunctionaliteit: je kunt zoeken op titel (waarbij je gebruik kunt maken van aanhalingstekens als je zoekt op een titel die bestaat uit meer woorden), maar ook op genre, organisatie (o.a. uitgever), platform en het land waar de game is uitgegeven.
De database van games is, voor zover ik kon nagaan, behoorlijk gevuld: ik vond er verschillende recent uitgegeven games, maar ook games van oudere datum.
PEGI is sinds 20 januari online, en ik ben er erg blij mee. Niet omdat ik denk dat we bepaalde games moeten verbieden, maar omdat er nu eenduidige richtlijnen zijn die ouders een idee geven welke games hun kinderen vragen voor hun verjaardag. Soms is het handig om dat te weten voordat die games in huis worden gehaald! En verder blijft het volgens mij vooral een zaak van blijven praten met de kinderen waarom ze bepaalde games willen spelen, en wat ze ervan vinden. Want een richtlijn is een algemeen instrument en elk kind is uniek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten