donderdag 19 april 2007

Civilization IV; Rise or Fall

Turn Based strategy kom je niet vaak meer tegen omdat het spel dan in multiplayer soms een tijd opgehouden wordt en omdat turns soms heel erg lang kunnen maken wat de vaart van het spel er een beetje uit haalt. Toch zijn ze er nog wel. Het zijn dan meestal niet deze games die gigantisch populair worden, maar er is toch een specifieke groep die aan dit soort games vast blijft houden. En dit is toch wel zonde, want het kunnen soms bijzonder nuttige games zijn. Zelf behoor ik niet tot de groep die turn-based leuk vindt, het gaat mij meer om snelle actief. Maar ik was toch wel onder de indruk van het spel Civilization IV. En het was niet de game die me versteld deed staan...

Civilization kan je zien als een soort super-uitgebreid risk. Je begint in de steentijd met een van de 18 bevolkingen op een groot bord met een figuur, genaamd een settler. Deze settler maakt je eerste nederzetting. Deze nederzetting wordt door de beurten groter en in de nederzetting kan je dan dingen bouwen, waaronder ook nieuwe settlers om je rijk uit te breiden met meer steden. Om je stad heen kan je verbeteringen bouwen die ook weer steeds groter worden (en dus meer opleveren voor je stad) en krijg je op sommige tegels de beschikking over speciale grondstoffen voor je tijd zoals rijst in het begin en aan het eind uranium. Doel van het spel is je rijk zo groot mogelijk te maken. Je kan winnen door 70% van het land te bezitten, iedereen te hebben vernietigd, een raket de ruimte in te sturen of door de meeste score te heben aan het eind van het spel.
Het spel is gigantisch uitgebreid, je hebt beschikking over tal van historische bouwwerken. Je kan beginnen met stonehenge, en dan krijg je later de piramides en in het moderne tijdperk kan je broadway krijgen. Ook kan je je eigen religie ontwikkelen door bepaalde uitvindingen te doen. Dit gaat dan van Buddhisme tot Taoisme. Hierdoor wordt je bevolking gelukkiger. Hiernaast heb je ook nog de beschikkingen tot normale gebouwen zoals brakken en theaters. Je kan natuurlijk ook ervoor kiezen de wereld aan te vallen met je gigantische leger dat kan bestaan uit olifanten en later zelfs bazookas en tanks. Kortom, er is veel plaats voor creativiteit.

Wat me zo versteld deed staan bij deze game was de hoeveelheid historische data die je bij het spelen te verwerken krijgt. Zoals ik al genoemd heb, de vele mogelijkheden van het spel maar ook de tijdlijn die het spel beschrijft, met iedere bevolking zijn overeenkomsten en vooral verschillen. Van de Azteken tot de Amerikanen.Als je een keer dit spel in een geschiedenis PO wilt gebruiken, zou ik de klas in groejes verdelen en dan ieder een bevolking laten doen en dan kijken wat typisch is aan deze bevolking. Nadeel is wel dat 1 spel zo'n 14 uur kan duren, maar het bevat dan ook wel een schat aan informatie.

Geen opmerkingen: