In mei heeft het directoraat-generaal 'Information Society and Media' van de Europese commissie de Eurobarometer uitgebracht, met daarin informatie over veilig internet in 29 landen. Daarnaast zijn aparte verslagen verschenen over de stand van zaken in de verschillende landen afzonderlijk.Zoals te verwachten was zit er verschil tussen de landen. Niet alleen kwantitatieve verschillen (bijv. waarvoor internet het meest gebruikt wordt), maar ook kwalitatieve verschillen. Zo blijkt dat maar weinig landen racistische of Nazi-sites noemen als mogelijk shockerende inhoud. Dat is wel het geval in Nederland, Duitsland, Roemenië en Slowakije. En het blijkt dat Nederland één van de weinige landen is waar internet gebruikt wordt als straf (bijvoorbeeld als kinderen te lang achter de p.c. zitten), of als beloning.
Maar de overeenkomsten tussen de landen lijken groter dan de verschillen. Internet zowel als mobiele telefoons worden voor dezelfde doeleinden gebruikt in alle landen. Internet wordt vooral gebruikt voor school en het spelen van games. Voor de iets oudere kinderen zijn de communicatieve mogelijkheden van belang, en ook het downloaden van muziek en films komt om de hoek kijken. De mobiele telefoon wordt gebruikt voor contact met de ouders en met vrienden en vriendinnen.
Wat ik een belangrijke conclusie vind, is dat kinderen als er problemen zijn met internet of mobiele telefoon, er sterk de voorkeur aan geven om vrienden om hulp te vragen en niet hun ouders of andere volwassenen. Nu ben ik er een grote voorstander van dat kinderen leren om elkaar te helpen, maar ik vind het zelf wel belangrijk dat volwassenen op de hoogte zijn van wat er speelt. Sommige zaken kunnen immers niet door kinderen zelf opgelost worden. Een andere belangrijke bevinding is m.i. dat kinderen vaak wel weten dat ze bepaalde voorzorgsmaatregelen moeten treffen, maar zich daar lang niet altijd aan houden.
Dat betekent dat we ons niet zozeer moeten richten op het informeren van kinderen over veilig internet, maar dat we vooral moeten streven naar meer bewustwording van de gevaren. En dat we de stap naar contact tussen volwassenen en kinderen kleiner moeten maken. Uit het onderzoek blijkt dat kinderen het bijvoorbeeld makkelijk vinden als ze alleen maar een knop hoeven aan te klikken om melding te maken van problemen die ze zijn tegengekomen. Misschien is het wel handig als scholen standaard op het bureaublad van hun p.c.'s zo'n knop waarmee leerlingen, eventueel anoniem, in contact kunnen komen met leerkrachten. Niet alle problemen zullen ermee opgelost worden, en ook zal er vast wel eens misbruik gemaakt worden van die mogelijkheid, maar in ieder geval levert het weer handvatten op voor een gesprek over wat kinderen bezig houdt op het net en hoe ze het gebruik van de mobiele telefoon ervaren, en dat lijkt me een goed begin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten