maandag 14 april 2008

Gamen en geweld

afbeelding van http://www.flickr.com/photos/mjcr/Buiten school, bij de fietsenstalling. Twee knullen van 15. Eentje van mij; de ander een vriend van school. Lang, beetje witte gezichten, donzig baardhaar in wording en pukkels. Veel pukkels. "Wacht maar: vanavond ga je ten onder!".

's Avonds, rond een uur of negen. Jongens met verhitte koppen, in een felle discussie. Een grote fles cola erbij met natuurlijk ruim voldoende chips voorhanden om de ergste honger te stillen. Of om de emoties mee weg te eten.

"Met mijn nieuwe strategie kun je nooit van me winnen!"
"Oh, dat dacht je. Wacht maar eens wat ik heb bedacht. Jouw leger gaat binnen een half uur ten onder".
Even is het stilte. Je hoort niks behalve af en toe wat geklik. Stilte voordat het geweld losbarst. De stellingen worden ingenomen; de eerste acties gedaan. Waar zetten ze op in: wordt het voetvolk opgeofferd om de soldaten te paard te beschermen? Of worden die juist als eerste ingezet?
"Je kasteel wordt platgebrand!", juicht één van de jongens.
"Nou, jouw ridder heeft anders net mooi 't loodje gelegd", is het triomfantelijke antwoord. "En je mist ook al je geestelijke macht. Echt jongen, je kunt 't wel shaken!"
"Wacht jij maar, ik geef 't echt nog niet op. Kijk maar eens wat deze dame gaat doen. Die gaat echt overal dwars doorheen."

Ik bemoei me nergens mee: ik weet wel beter. Op sommige momenten kun je je kinderen maar beter niet storen. Ik hou niet van gewelddadige spelletjes maar daar zal ik het straks wel eens met hem over hebben. Als ik nu wat zet krijg ik de chips naar mijn hoofd gegooid.

Dan gebeurt het: een woeste kreet klinkt door de kamer. De oorlog is gestreden; mijn zoon heeft het onderspit moeten delven. Stampvoetend loopt hij de kamer uit; mij wat beduusd achterlatend. Zijn vriend heeft het amper in de gaten: die zit te genieten van zijn overwinning. Gelukkig komt hij al snel weer terug en het afscheid is weer vriendelijk.

Heftig hoor, dat schaken!


N.B. Iedere overeenkomst met bestaande personen is louter toeval ;-)

8 opmerkingen:

Tom zei

Dan is schaken nog vrij onschuldig. Wim Veen vertelde dat het eigenlijk hetzelfde is als de geweldadige games die de jeugd speelt. Fijn dat het geen blijvende woede is:) 29 April komt GTA4 uit. Ik verwacht veel commotie...

m2cm zei

@Tom,
Dat was juist het verhaal achter dit blogje. Schaken is één van de oudste oorlogsspellen. Ook daarbij vloeit er in principe bloed, alhoewel dat niet zichbaar is. Maar een loper staat symbool voor een bisschop en de pionnen zijn de eenvoudige soldaten die worden opgeofferd om de edelen en de geestelijke te sparen. Niet echt dus een spel dat je zo op het eerste gezicht aan jonge kinderen wilt geven om te laten spelen. Toch denkt daar bijna geen mens meer over na!

Anoniem zei

Hoi Margreet,

Fantastische post! Doet me denken aan de vergelijking die Steven Johnson maakte (als nu eerst games waren uitgevonden en dan boeken, hoe zouden we dan tegen het lezen van boeken aankijken?).

Je maakt in één keer duidelijk hoe we soms op iets reageren omdat het minder bekend is.

Hartelijke groeten, Marcel de Leeuwe

m2cm zei

@Marcel,
Dank voor het compliment. Het is iets wat mij zelf altijd weer verbaast: elk nieuw medium roept blijkbaar weerstand op en na verloop van tijd zakt de weerstand af. Waarom leren we met zijn allen toch zo weinig van het verleden?

Anoniem zei

Margreet,

Super verhaal, heb je het zelf geschreven? Zo ja, als ik het een keer wil gebruiken is dat dan toegestaan: natuurlijk met bronvermeldiging.

Groet Katinka van den Brink

m2cm zei

@Katinka,
Ja, het verhaal is zelf geschreven. Ik heb nogal een grote duim ;-)
Natuurlijk mag je het overnemen: graag zelfs!

Unknown zei

Prachtige post Margreet!

Unknown zei

Leuk verhaal Margreet! Neemt een mooie onverwachte wending.

Dit doet mij een beetje denken aan wat Raph Koster in zijn boek "A theory of fun" beschrijft.
Hierin verteld hij dat eigenlijk alle spellen erg veel op elkaar lijken, maar door de aankleding heel anders kunnen aandoen.
Een mooi voorbeeld is het spel Carmagadon. Dit spel gaat eigenlijk om behendigheid om met een speelstuk zoveel mogelijk punten te verzamelen. Maar omdat het aangekleed is als een spel waarbij je in een auto rijdt en mensen moet aanrijden, heeft dit een aantal jaren terug voor veel commotie gezorgd.

Nu ik naar Carmagadon kijk, bedenk ik me net dat het medium computergames eigenlijk helemaal zo nieuw niet is...
(alhoewel vergeleken met schaken :))