dinsdag 8 april 2008

Leuke educatieve games

plaatje FabeltjeskrantHeel veel educatieve games zijn saai. Ontzettend saai. Vaak wordt dat veroorzaakt door het feit dat in de game het leren gebeurt als tijdens de vervelendste lessen op school: eerst veel lezen en dan een heleboel vragen beantwoorden. Een educatieve game wordt meestal ingezet om leerlingen enthousiast te maken voor een onderwerp. Maar als je in de game eerst een heel stuk theorie moet gaan lezen dan werkt dat averechts. Vragen beantwoorden kan wel leuk zijn, zeker als je dat doet in een spannende competitie. Niet voor niets dat er op televisie veel quizen te bekijken zijn. Een game in de vorm van een quiz kan ook leuk zijn, mits de game ruimte biedt voor interactie: tussen de game en de speler (bijv. door het niveau van de vragen aan te passen aan het niveau van de speler) of tussen de spelers onderling.

Om een educatieve game leuk te maken moet je dus anders omgaan met de leerstof. Dat is niet makkelijk: je moet behoorlijk boven de leerstof staan om die op een aansprekende manier en in hapklare brokken te kunnen presenteren. Maar er zijn wel wat tips.

Allereerst moet je nagaan hoe je de leerstof verpakt. Je kunt kijken hoe datgene wat geleerd moet worden in de praktijk gebruikt wordt. De stelling van Pythagoras is voor velen niet interessant maar kan wel handig zijn als je een rechte hoek wilt metselen. Of als je een huis wilt gaan schilderen en moet berekenen hoe lang je ladder moet zijn.

Je kunt ook eens kijken naar de historische achtergrond van wat je wilt leren. Het verhaal over massa en soortelijk gewicht heeft mij nooit aangesproken, maar het verhaal van Archimedes die voor de koning moest uitzoeken of het gouden cadeau dat hij had gekregen wel helemaal van goud was heb ik wel altijd boeiend gevonden.

Nog een andere manier om leerstof te verpakken is het gebruik van metaforen en/of allegorieën. We kennen dat natuurlijk allemaal uit sprookjes. Het verhaal van Roodkapje kun je lezen als een verhaal over een meisje, haar oma en een wolf maar kan op veel andere manier uitgelegd worden. Van (iets) recenter datum is de Fabeltjeskrant waarin dieren verschillende menselijke karakters vertegenwoordigen en waar levenswijsheden in voor kinderen begrijpelijke taal worden uitgelegd. Op dezelfde manier kan complexe leerstof uitgelegd worden, bijv. over politiek of over (sociale) processen.

Het zijn allemaal geen nieuwe zaken die ik hier vertel. Integendeel: veel docenten maken dagelijks gebruik van dit soort trucs. Ik denk dan ook dat een gamedesigner die een educatieve game wil gaan maken er verstandig aan doet om eens te rade te gaan bij docenten. Want zij hakken al jaren met dit bijltje en hebben op dat gebied de nodige ervaring opgebouwd. Ze hebben proefondervindelijk vastgesteld niet alleen wat bruikbaar is, maar ook wat aansluit bij jongeren. Ik pleit er daarom ook voor dat gamedesigners en docenten een pact sluiten!

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Groot gelijk ... over saaiheid in presenteren gesproken. Onlangs nog heb ik het tot eigen scha en schande ervaren: hoe ik veel te veel tijd geïnvesteerd had in het inhoudelijke concept en de invulling daarvan voor een workshoppresentatie Duits. 'Gewoon' (ik kan het mezelf niet vergeven hoe ik na zoveel jaren nog zo'n fout blijf maken ...) te weinig tijd uitgespaard om na te denken over de overdracht naar een docenten- en lerarenpubliek.

Groot gelijk ... de verpakking is meer dan het halve werk. Effect van mijn presentatie: geen. Evidence: de wiki die ik voor de gelegenheid had geopend: een luchtkasteel, een kale markt. Members: 0. Afgestraft. Gebuisd als presentator.

Ik weet ook dit: die wiki is je reinste amateurswerk. (Dat krijg je in tijden van 'the wisdom of crowds, nietwaar Margreet?!)Wél goed bedoeld.

Mijn luchtkasteeltje staat op http://di-da-deutsch.wikispaces.com. Ik heb jou zelfs nog mee in het 'complot' - als alibi voor mijn (inhoudelijke) voorbereiding, met mijn vraag aan jou naar Duits-als-vreemde-taal-leer-spellen ...)Ik heb je wel niet willen betrekken in mijn ondergang. Daarmee heb jij als 'consultant' niets te maken. Integendeel, ik blijf je dankbaar.

Dit is de impact van jouw vaardige aanpak in deze blogpost: voor mij een aanstoot tot reflectie over het communicatiemodel n.a.v. een concrete gespreksstituatie! Je bent een geweldige presentator, ik heb in jou een lichtend voorbeeld.

m2cm zei

@Janien,
Overdracht blijft altijd lastig; zelfs als je je goed voorbereidt. Je weet immers niet hoe mensen reageren op je verhaal; of het 'pakt' of niet. Mij overkomt dat natuurlijk ook, dat ik het gevoel heb dat ik de mensen niet kan bereiken. Geen ramp, vind ik: er is altijd een volgende keer. En voordeel van een goede voorbereiding of een uitgebreide basis zoals jij hebt gedaan is dat je iets hebt om verder uit te bouwen!

Overigens: wat een heerlijke wiki! Daar is veel 'lekkers' te halen voor web 2.0 adepten ;-)

Anoniem zei

;-) Heerlijk! Bedankt Margreet, voor je steun, je duwtje-in-de-rug. En bedankt ook voor je bezoek aan mijn wiki! Het doet altijd plezier als er bezoek komt, zeker op een luchtkasteel. En wie dan nog wel! Het is voor mij een stimulans om te proberen er misschien toch nog iets van te maken ... en om het in het vervolg (veel) beter te doen.