Vorige week was ik bij de SURF onderwijsdagen waar druk werd gefotografeerd en gefilmd. Velen hebben daar al over geschreven (o.a. hier) en volgens mij zijn de belangrijkste dingen daar al over gezegd dus dat ga ik hier niet nog een keer doen. Maar wat mij nog wel bezig houdt is de macht van bloggers.Ik heb de indruk dat er op een aantal vakgebieden steeds meer bloggers komen die verslag doen van de (grote) bijeenkomsten en conferenties binnen dat vakgebied. In mijn geval zijn dat bijeenkomsten op het gebied van bibliotheek en onderwijs. We doen daar met een heleboel bloggers verslag van. Mijn insteek bij dit soort zaken is om alleen verslag te doen van de positieve zaken die ik tegenkom: dingen die ik interessant vond en die ik verder wil uitzoeken of waar ik anderen mee in aanraking wil brengen. Sessies die me tegenvielen zal ik in mijn blog niet ter sprake brengen omdat ik denk dat niemand daarop zit te wachten en omdat ik mensen die zich tijdens zo'n conferentie hebben ingezet om hun verhaal te vertellen met mijn geschrijf op geen enkele manier wil beschadigen. Ik heb naar aanleiding van de Onderwijsdagen de berichtgeving van andere bloggers hierover eens bekeken en het viel mij op dat ook bij andere bloggers weinig negatieve berichten te vinden zijn. Ik vermoed dus dat er meer mensen zijn die daarover soortgelijke ideeën hebben als ik.
Maar tegelijkertijd merk ik dat we met zijn allen niet echt zorgen voor een compleet overzicht van wat op de Onderwijsdagen te beleven was. De nadruk in de berichtgeving van de bloggers (via weblog, video, foto en Twitter) ligt - voor zover ik kan nagaan - op de meer technisch georiënteerde presentaties, en minder op de meer didactisch/organisatorische presentaties. Ik denk dat daarmee een eenzijdig beeld is neergezet en dat het tekort doet aan wat er nog meer te halen was.
Is dat iets waar wij als bloggers consequenties aan moeten verbinden? Ik denk van niet. Ik denk niet dat het mijn taak als blogger is om een objectief en compleet beeld te geven van de conferenties die ik bezoek. Mijn doelstelling met dit blog is om mijn persoonlijke ervaringen te delen met anderen. Omdat ik mezelf niet kan opsplitsen (helaas: ik zou soms wel willen) en omdat ik nu eenmaal het een interessanter vind dan het ander zal dat dus altijd een eenzijdig en objectief beeld geven. En omdat ik mijn interesses deel met veel andere bloggers zullen wij als groep vermoedelijk altijd een subjectief en zeer incompleet beeld bieden van dit soort bijeenkomsten. En inmiddels gebeurt dat niet meer alleen in weblogs, maar ook via allerlei andere kanalen zoals foto, video en Twitter. Soms geeft dat een (voor sommigen misschien wel overrompelend en ongewenst) eenzijdig beeld van een conferentie.
Ik denk wel dat het iets is waar de organisatoren van dit soort conferenties rekening mee moeten houden. Zij zullen, vermoed ik, graag het complete plaatje van de bijeenkomst willen schetsen in de media. Dat betekent dat ze bij hun berichtgeving rekening zullen moeten houden met de bloggers in de zaal. Dat kan door zelf te zorgen voor een (hopelijk onafhankelijke) verslaglegging van alle sessies, door bloggers uit te nodigen om alle sessies te verslaan of door afspraken te maken met bloggers hoe hiermee om te gaan.
Mijn conclusie is dat nu de blogosfeer groot lijkt te worden organisaties er zelden meer over in hoeven te zitten dat er verslag wordt gedaan van de bijeenkomsten die ze organiseren, maar dat hun prioriteit moet liggen bij het brengen van evenwicht in de verslaglegging. En ik zou het een goede zaak vinden als dat gedaan wordt in overleg met degenen die de verslaglegging doen. Daar zou ik graag een bijdrage aan willen leveren!
Afbeelding van: Lorri37.
10 opmerkingen:
Je hebt daar een goed punt Margreet, een interessante bijdrage!
Het blijft m.i.altijd een subjectief gebeuren. Als een krant een journalist afvaardigt naar een festival pikt die er vaak ook maar een deel uit en doet die ook een persoonlijk verslag. De kracht zit 'm erin dat de organisatie alles samenbrengt op een plaats. De VPRO deed dat altijd goed maar ook bij Picnic begrijpen ze wel goed hoe dat werkt.
Bij OCN 2008 werd er ook vooral veel verslag gedaan van het 2.0-gebeuren. Dat gaf online wel een wat eenzijdig beeld maar op zich is het logisch dat dat kon gebeuren. Het zou goed zijn als er mensen zouden worden gevraagd voor andere onderdelen.
Punt is dat je dan ook niet meer zo snel kritiek durft te uiten. Je wilt aardig zijn voor mensen.
Dat gegeven vind ik ook niet zo goed. Dan krijg je ook een eenzijdig beeld. Je kunt ook kritiek geven zonder te beschadigen. Dat is een kwestie van formuleren, volgens mij.
Ik hoop dat dit soort ontwikkelingen organisaties nog meer gaan doen inzien dat ze zelf ook een slag moeten maken op het web. De contouren ervan waren een paar jaar geleden al zichtbaar. Inmiddels vinden er alweer andere verschuivingen plaats...
waardevolle constatering!
dit is een goede gedachte, Margreet.
maar eigenlijk, zoals je zelf ook bedoelt, geloof ik, een opdracht aan de organisaties die de conferenties organiseren.
en de gedachte dat er steeds meer geblogd wordt en dat het gaat over zaken die mensen inspireren, vind ik een groot pluspunt van de uitdijende bloggemeente.
Op een weblog en in een krant of welk ander medium waarin een bijeenkomst samengevat word dan ook, zal dit altijd subjectief gebeuren. Het blijft namelijk een samenvatting die door een persoon gemaakt is gebaseerd op zijn (of haar) ervaringen.
Een interessante constatering idd. Ik denk dat deze wel gedeeltelijk klopt en heel makkelijk op te lossen is.
Heel simpel door doormiddel van het aanbieden van live streams en opnames van de gehele bijeenkomt een zo objectief mogelijk verslag / registratie aan te bieden.
Mooie bijdrage!
Je had hem met hetzelfde recht de titel mee kunnen geven: De Onmacht van bloggers!
Ten eerste omdat we onmogelijk overal tegelijk kunnen zijn en ten tweede omdat (en laat ik dan alleen voor mezelf spreken) ik geen opleiding gehad heb aan de school voor de journalistiek en dus maar wat doe...
Het is niet alleen subjectief (maar dat vooral) maar ook lang niet altijd goed.
Toch zit ik daar niet mee.. daar waar je voor een kwaliteitskrant nog altijd betaalt doen de meeste bloggers wat ze doen uit passie en leggen daarop toe.
Misschen moet standaard onderaan ieder blog een disclaimer staan met de tekst: wat hieer staat is niet de waarheid, maar mijn interpretatie daarvan...
Wat die kwaliteitskranten betreft: stuur er twee naar dezelfde gebeurtenis en kijk hoe verschillend de verhalen vaak zijn.
De oplossing van Jeroen is daarom inderdaad de meest oplossende:
Laat alle sessies streamen en/of vastleggen. De vraag is dan misschien hoeveel presentatoren zich huiverend terugtrekken?
Dag Margreet,
Een paar dingen:
1) Als ik iets probeer, dan is het wel te bloggen over inhoudelijke zaken, zoals didactiek, strategie en organisatie. Het valt me wel op dat mensen als Pierre Gorissen of Willem Karssenberg (om twee voorbeelden te noemen) meer over technische applicaties bloggen. Niets mis mee, want we vullen elkaar aan.
2) Meestal ga ik ook niet in op minder goede sessies. Behalve als ik vind dat de spreker dat 'moet kunnen hebben'. Als je vice-president bent van de marktleider van ELO's in het hoger onderwijs, dan mag je je er niet vanaf maken zoals afgelopen woensdag gebeurde.
3) Bloggen is bij uitstek subjectief. Een disclaimer, zoals Willem die voorstelt, is wat mij betreft dan ook volstrekt overbodig.
4) Bloggen is ook zelforganiserend en persoonlijk. Als ik met anderen zou moeten afspreken waarover we gaan bloggen, gaat voor mij de lol ervan af.Dat doe ik wel als redactielid van e-learning.nl tijdens de Online Educa Berlijn. Dan spreek ik met mijn collega-redactielid af waar we over schrijven. Mede om die reden geeft de OEB perskaarten weg. Als organisaties dat doen -gratis toegang voor bloggers- dan kunnen zij ook voorwaarden stellen. Belangrijk is wel dat die voorwaarden duidelijk worden gemaakt. 'Embedded' bloggen is vaak niet onafhankelijk bloggen.
5) Ik vind het juist interessant om meerdere impressies van dezelfde sessie te lezen. Iedereen haalt er wat anders uit. Bovendien leest niet iedereen dezelfde bijdragen. En lezers worden vaak op iets interessants geattendeerd als zij er vaker over schrijven (patroonherkenning).
6) Je moet de macht of invloed van bloggers niet overdrijven. Het is maar een inner circle die weblogs leest.
Over subjectieve en objectieve, complete en incomplete verslaggeving: hoeveel valt daar niet over te zeggen! Honderden keren heb ik het er vroeger met mijn klassen over gehad. Op mijn blog nog, n.a.v. een leerlingenverslag van een 'les' van Maarten Schenk, de Blogoloog: http://janien.wordpress.com/2007/12/03/over-de-waarheid-in-verslaggeving-en-het-verschil-tussen-oude-en-nieuwe-media-de-blogoloog-aan-5-so-en-de-rest-van-de-wereld/.
Ik ben erg blij met al die conferentieverslagen van jullie bloggers! Ik stel me daarbij geen vragen over subjectiviteit en objectiviteit ... enz. Het medium staat toch voor 'persoonlijk' en 'geen of weinig regels'?! Anders moet ik geen blogs lezen! (Niet dat ik het niet op prijs stel dat jullie je uiterste best doen om zo 'eerlijk' ('objectief') en volledig en duidelijk en respectvol mogelijk verslag uit te brengen! Ik weet wie ik lees ..., ik waardeer en bewonder jullie.)
Verslagen, of lees- of conferentieverslagen, ik prefereer blogs! Van 'spontane' bloggers krijg ik het verslag verser dan van de pers, 'vrijer' in persoonlijke selectie, met enthousiasme/humor/meer of minder precisie/visualisatie ingekleurd, aangenaam gepresenteerd met of zonder ditjesendatjes. Iedere blogger verslaat vanuit zijn expertise of ervaring, zoals zij/hij gebekt is, in haar/zijn stijl, met haar/zijn dada's en illustraties: gevarieerd en 'levendig', betrokken.
Wat de discussie over 'overzicht' betreft, denk ik even terug aan de Conferentie Het Schoolvak Nederlands: deelnemers krijgen een conferentiebundel, een verslagboek met alle presentaties (14 en 15 november 2008: 351 pagina's, zo'n 70-80 presentaties/workshops).
Veel groetjes
aan jou, Margreet, aan alle bloggers hier in de reactieruimte, en de verslaggevers van SURF-Onderwijsdagen
@allemaal,
Laat ik beginnen met te zeggen dat het niet mijn bedoeling is om iemand afzonderlijk noch de bloggers als groep een verwijt te maken. Ik denk dat de verslagen die in de blogs worden gegeven een waardevolle aanvulling zijn op wat tijdens conferenties gebeurt. En ja, dat is een subjectieve bijdrage maar dat op zich vind ik geen probleem en ik denk dat iedereen die blogs leest zich daarvan bewust zal zijn. Dus ik denk dat de disclaimer van Erwin niet nodig is ;-)
Wat ik wel belangrijk vind is dat van bijeenkomsten een redelijk compleet beeld gegeven wordt. Liefst een objectief beeld (eventueel aangevuld met subjectieve verslagen van bloggers of van anderen), maar in ieder geval een totaalplaatje. Ik kan me voorstellen dat organisaties daarover afspraken maken met bloggers als ze niet zelf willen investeren in een complete verslaglegging. Een organisatie kan dat doen door professionele journalisten in te huren of, zoals Willem suggereert, streaming verslag te doen. Ik denk overigens niet dat veel mensen dat een probleem vinden mits alleen de sprekers in beeld worden gebracht en eventuele vragenstellers (alhoewel je dan wel het risico loopt dat mensen zich geremd voelen om vragen te stellen).
Maar ik kan me, zoals gezegd, ook voorstellen dat organisaties bloggers inhuren om verslag te doen van de verschillende sessies. Daarvan zou dan natuurlijk wel melding gemaakt moeten worden in de verslaglegging. Niet iedereen zal daarvoor open staan, maar dat moet volgens mij iedere blogger voor zichzelf bepalen.
Wat betreft de macht van de bloggers: ik was me daar niet van bewust tot de 2 laatste grote conferenties die ik bijwoonde: de OCN en de SURF OWD. Ik heb de indruk dat toch steeds meer mensen blogs gebruiken om een indruk te krijgen van wat er op die conferenties gebeurt en - misschien nog wel belangrijker - ook de media steeds vaker verwijzen naar de blogs. En omdat blogs en andere social network-sites goed door zoekmachines worden ontsloten zul je, als je zoekt op owd (bijv. in Google) al gauw uitkomen bij de verslagen in de blogs (overigens geldt dat niet als je zoekt op owd2008.)
Dat zijn wel zaken waarvan ik me bewust wil zijn, net als het feit dat ik denk dat we het risico lopen door niet-bloggers gezien te worden als een 'incrowd'. Ik wil dat beeld juist niet neerzetten en ik denk dat de meeste bloggers dat niet willen: we willen juist open staan voor meningen, ideeën, opmerkingen enz. van anderen. Maar ik persoonlijk heb alle blogactiviteiten soms als overweldigend ervaren en ik denk dat een aantal anderen, met name niet-bloggers, dat ook zo hebben ervaren. Althans: dat soort geluiden heb ik gehoord, maar dat is natuurlijk geen bewijs: alleen een persoonlijke impressie.
Hoe je dat precies kunt voorkomen weet ik niet. Ik vind bloggen leuk en zinvol: in ieder geval voor mezelf en ik denk dat anderen plezier hebben van wat ik schrijf. Dus ermee ophouden lijkt me niet de oplossing. Het is wel iets waar ik persoonlijk rekening mee wil houden: misschien door eens verslag te doen van andere sessies of misschien ook wel door mijn mond te houden als een aantal andere bloggers ergens al verslag van heeft uitgebracht. En dus door in deze post te wijzen op de risico's die het met zich meebrengt als je de verslaglegging van dit soort bijeenkomsten als organisatie helemaal aan anderen overlaat. En ik ben me ervan bewust dat het alleen een risico is en geen zekerheid: het kan verkeerd uitpakken maar dat hoeft natuurlijk niet!
Hi Margreet,
leuke discussie weer! Wat mij opvalt is dat de bloggers misschien wel alleen de positieve elementen beschrijven maar dat doet SURF of OCN ook als zij een persbericht nav een conferentie de wereld in sturen. Zij schrijven ook niet, die en die spreker was slecht of er zat geen publiek in de zaal. Ik ben niet iemand die snel iets negatiefs schrijft, tenzij het werkelijk te treurig voor woorden is, dan neem ik geen blad voor de mond ;)
Op het moment dat bijvoorbeeld SURF ons een perskaart zou geven met een lijstje met sessie waar wij over moeten schrijven dan doet geen enkele blogger daar aan mee (toch?). Je schrijft over de onderwerpen die je interessant vindt en dat is ook waar de lezers voor op je blog komen. Tsja en dat dat niet altijd objectief is.... jammer dan.
Moqub
@Moqub,
Ik weet niet of geen enkele blogger in opdracht wil schrijven. Ik schrijf ook wel eens in opdracht van bladen: dat vind ik geen probleem. Ik wil ook wel in opdracht bloggen over een conferentie mits ik duidelijk mag vermelden dat die post in opdracht geschreven is. Mijn doel zou dan zijn om zo objectief mogelijk verslag uit te brengen. Daar zou ik, denk ik, geen problemen mee hebben en ik denk dat de lezers van mijn blog dat ook niet erg zouden vinden (en misschien zelfs wel interessant). Maar het is me nog nooit gevraagd en ik verwacht ook niet dat het binnenkort gaat gebeuren dus voorlopig blijft het nog even hypothetisch ;-)
Een reactie posten