Hakken en plakken met ict

Laatst vertelde ik over het project Hollywood in de Klas dat gepresenteerd werd tijdens de finale van de wedstrijd van het 'Innovative Teachers Network' van Microsoft. Eén van de andere projecten die daar gepresenteerd werden was het project 'Regisseur van je eigen woordenboek', uitgevoerd door Irma Schaatsenberg, leerkracht en ICT coördinator van ICBS de Trampoline. In dat project leren leerlingen lezen en schrijven met behulp van ICT. het aardige van het project vond ik de verbluffende eenvoud: met heel basale middelen (zowel in hard- als in software) en basiskennis van een paar programma's kan het project uitgevoerd worden.

Bij 'Regisseur van je eigen woordenboek' krijgen leeringen van groep 3 een tasje met daarin een vel met alle letters en een digitale camera. Ze beginnen met het uitknippen van de letters. Daarna gaan ze op zoek naar 3 objecten in hun omgeving die ze zelf kunnen schrijven, bijvoorbeeld b-a-l, r-oo-s, k-oe-k, r-aa-m, enz. Ze maken met de letters het woord en maken vervolgens een foto van het object met daarbij het woord geschreven met de letters uit het lettervel. Op school worden de foto's in een PowerPoint presentatie gezet. De kinderen zoeken nu op het toetsenbord weer de bijbehorende letters en ze spreken het woord zelf in op de computer met de ingebouwde geluidsrecorder van PowerPoint. Uiteraard wordt dat in 2 stappen gedaan: eerst worden de letters afzonderlijk uitgesproken (hakken) en dan het hele woord (plakken).

Op die manier ontstaat langzaam maar zeker een heel woordenboek in de vorm van een PowerPoint presentatie, dat de kinderen zelf hebben samengesteld en waarbij de woorden gelezen kunnen worden en beluisterd. De kinderen genieten van het werken aan het woordenboek en zijn thuis uren bezig met het zoeken naar woorden en het maken van de foto's. Uiteraard zijn ze er apetrots trots op dat ze helemaal zelf met zo'n mooie camera aan de slag mogen gaan. Er worden vele uren geoefend met hakken en plakken want ze willen natuurlijk allemaal de mooiste woorden hebben om te laten zien wat ze kunnen. Het geeft soms ook een aardig inkijkje in het leven van de kinderen. Hoe reageer je bijvoorbeeld als een kind aan komt zetten met een foto van een prachtig luxe jacht (b-oo-t) dat blijkbaar in bezit is van de familie en een ander kind aankomt met een foto van hun vakantieverblijf: t-e-n-t? Altijd leuk, zo'n doorkijkje in het familieleven ;-)

Het project blonk uit door de eenvoud maar ook door de perfectie waarmee alles was uitgevoerd. De kinderen die aan de beurt waren kregen een mooi tasje met daarin het lettervel, een schaar en natuurlijk een fonkelende camera. Het was allemaal met heel veel zorg afgewerkt en dat maakte natuurlijk dat de kinderen het allemaal heel gewichtig en interessant vonden. Geweldig! Voor mij was het een voorbeeld van hoe je met minimale (ict-)middelen een maximaal resultaat kunt bereiken!