Maffe mensen met een missie

Door: Martijn van den Berg

Sinterklaas is alweer een tijdje geleden. Wij hebben op school altijd een aparte manier van sinterklaas vieren. Wij pakken één of twee leraren, zetten ze in een kostuum, en maken er een verhaaltje bij waarom sinterklaas dit jaar in dat figuur is veranderd. Op het podium laten we deze mensen dan roddels voorlezen om mensen het podium op te roepen en via de prettige manier of via de onprettige manier het toneel te verlaten. Afgelopen keer waren er twee geschiedenisdocenten aan de beurt om Mario en Luigi te spelen. Twee mensen waarvan ik naderhand dacht dat ze meer bij elkaar hoorden dan ik aanvankelijk dacht.

Gisteren ging ik met twee mensen uit mijn klas bij de betreffende geschiedenisdocent kijken of zij een voldoende hadden. Deze docent, die erg spraakzaam is, gaf ons vervolgens een verhaal over hoe slecht onderwijs tegenwoordig was en hoe weinig mensen eigenlijk hoefden te weten. Hij vond dat men tegenwoordig overspoeld wordt met informatie en dus heel veel weet, maar de informatie niet snapt, en er daarom uiteindelijk niets mee kan. Dit soort klachten hoor ik wel vaker van de oude generatie.

Ik zelf denk dat dit fenomeen komt doordat we in een overgangsfase zitten. Vroeger waren het onderwijs en de leerling in harmonie, en daardoor was onderwijs effectief. Tegenwoordig zet de jeugd zich af tegen de ouderwetse methodes, en heeft het onderwijs zich daar nog niet op aangepast. Terug gaan of terug denken aan de oude tijd heeft geen zin meer. We zullen vooruit moeten gaan. En dat is waar onder andere deze twee docenten blijven steken...