De tweesplitsing van het studieleven

Door: Martijn van den Berg

Ik ga hotelschool doen in Leeuwarden als ik slaag voor mijn examens. Ik ben bij de selectie in Maastricht afgewezen, en heb het in Leeuwarden geprobeerd, waar ik wel aangenomen ben. De hotelschool is een hbo, en de meeste mensen die het daar proberen zijn mensen van de HAVO, waarbij voor een deel op kennis en voor een deel op motivatie wordt geselecteerd. Dit betekent dus, dat ik als ik HAVO had gedaan, alleen op het kennisdeel minder zou hebben gescoord, maar uiteindelijk wel daar terecht zou zijn gekomen, en me dat een jaar en een hele hoop moeite aan huiswerk zou hebben gescheeld. Toch wel iets om over na te denken...

En er zit ook een andere kant aan dit verhaal. Iemand die eindexamens VMBO aan het maken was vertelde mij dat hij eigenlijk makkelijk hoger had kunnen doen, en dat hij zonder het maken van huiswerk en met amper leren gewoon overal doorheen is gekomen. Uiteindelijk maakt dat bij hem niet uit, want voor zijn vervolgopleiding is VMBO genoeg, maar dan vraag ik mij af of niet eigenlijk iedereen VWO of HAVO had kunnen doen, en dat de mensen die dit niet kunnen gewoon minder de werkmentaliteit op de snelheid van dingen oppikken hebben.

Maar word je gelukkiger van een hogere opleiding? Dat is een lastige vraag, waarvan het antwoord per persoon verschilt. Als je naar de middelbare school komt, en je nog ongelofelijk aan het ontwikkelen bent, zou je totaal niet weten wat je later wil worden, meestal niet eens een richting. Hoog onderwijs zou dan uitkomst bieden in de zin dat het je de meeste kansen geeft. Maar als je dan uiteindelijk bijvoorbeeld buschauffeur wilt worden heb je meerdere jaren eigenlijk keihard moeten werken voor informatie die je eigenlijk toch niet zo veel boeit.

Op het VWO werd ons geleerd groot te denken. Docenten maakten ons graag wijs dat wij later naar de universiteit zouden gaan later en de hoogste functies zouden vervullen met een goed salaris, en misschien gebeurde dit andersom ook wel. Ik heb hier echter nooit in geloofd, want de mensen die na hun opleiding er achter kwamen dat ze toch graag een functie wilden waarbij meer kennis vereist was, gingen keihard studeren om dit te krijgen. Dan duurde het iets langer, maar ze kwamen er wel. En mensen die na het VWO het studeren zo zat zijn dat ze het er bij laten en een baan gaan zoeken.

Als je bedenkt dat je vanaf je 13de begint met de middelbare school en werkt tot je 65ste, dan zouden die paar jaartjes extra studie waarschijnlijk uiteindelijk niets uitmaken. Uiteindelijk kan het probleem beide kanten op werken, en kan je dus nooit inschatten wat het beste voor je is. Ik denk dat de meeste mensen uiteindelijk wel gelukkig worden, en of dit nu 4 of 10 jaar duurt maakt niet uit. Je kiest uiteindelijk de weg die het meest bij jou past.