donderdag 8 oktober 2009

Het Dubbele Dilemma

Door: Martijn van den Berg
Het is een lang verhaal waarom ik naar deze school ben gegaan. Het komt erop neer dat ik uiteindelijk van niets zekerder was dan dat ik naar de hotelschool wilde gaan. Uiteindelijk zijn er veel mensen die tegen mij hebben gezegd dat dit iets voor mij was, en met mijn horeca-ervaring werd ik er nog zekerder van. De laatste overtuiging kwam van niemand minder dan de selectiecoördinator zelf, die na mijn presentatie zei dat ik ongelofelijk origineel was geweest. Toch zijn er altijd dingen die minder leuk zijn aan een opleiding. In mijn geval omdat ik nog moet uitzoeken welke kanten van de horeca ik leuk vind, omdat ik zeer weinig van de diverse kanten van horeca weet.

En dan kom je af en toe wel eens nadenkmomentjes tegen. Zo ook deze week. Ik stond in de keuken, en moest tussendoor afwassen. De shift nam bijna mijn hele dag in beslag, was redelijk zwaar, en was bij lange na niet zo professioneel als wat ik bij hetzelfde concept op Schiphol heb gezien.

Mijn eerste dilemma is dan ook of het counterconcept iets voor mij was. Ik heb op Schiphol een heel erg leuke tijd gehad, maar het counterconcept op school geeft me weinig gevoel van leren, omdat er weinig op feedback wordt gelet, en omdat eigenlijk niemand die de keus heeft, zin heeft om in de keuken voor de kantine te werken. Ik heb het gevoel dat het het zieke kindje van de school is. Niet omdat het counterconcept zo oninteressant is, alleen omdat de school het niet goed kan verwoorden.

Mijn tweede dilemma is dan, omdat het natuurlijk wel de schoolkantine is die we draaiende houden, met producten van niet al te hoge kwaliteit, en daarnaast ook nog eens stewarding (afwas) moeten doen voor een dag, dat de school niet af en toe gebruik van ons maakt, om te besparen op personeel en dat, terwijl de producten op school naar mijn idee niet erg goedkoop zijn. Het is waar dat de afwas ook gedaan moet worden, en dat wij later ons personeel op de afwas ook moeten kunnen instrueren, maar een dagje afwas draagt daar amper aan bij. En daarnaast zou de school toch wat moeten doen om hun zieke kindje weer aantrekkelijk te maken.

Gelukkig wordt de kantine verbouwd. Alhoewel ik daar met praktijk het slachtoffer van ben, omdat de kantine in de tussentijd verhuist, ben ik er wel blij mee. Dit geeft mij misschien een kans om mijn interesse in het counterconcept volgend jaar als supervisor goed te maken.

Geen opmerkingen: