Door: Martijn van den BergHet begon allemaal bij het testen van Make-a-Game. Ik vond games helemaal top, en kreeg de kans om Margreet te helpen bij het spelen, omdat haar gamemotoriek niet zo getraind was als de mijne. Daar werd mij gevraagd om kleine stukjes te schrijven voor elk van de winnende games, en deze werden gepubliceerd als blogjes. Daarna werd mij gevraagd om van alle games die ik toendertijd schreef, een review te maken. Dit duurde een tijdje, en in die tijd ben ik ook de wereld van mijn moeder beter gaan begrijpen, en erbij betrokken geraakt.
Uiteindelijk heb ik mijn eigen idealen gekregen om hier aan mee te blijven doen. Ik schrijf vanuit de visie van de student, in plaats van de leraar die denkt te weten hoe de student in elkaar zit. Dit doe ik omdat wij als studenten het af en toe zwaar te verduren krijgen onder de onderwijsmethodes van sommige docenten, en eigenlijk ook toe zijn aan iets nieuws.
Tegenwoordig schrijf ik graag al mijn onderwijsfrustraties (en ook gelukkig bij mijn nieuwe school onderwijsverbazingen) van mij af in dit weblog. Dit levert af en toe leuke klusjes op, en ik krijg daarnaast ook de kans om mijn moeder een dag tot rust te laten komen over haar weblog. ;-)
2 opmerkingen:
interessant om dit te lezen.
Brengt me op de vraag (typisch 1 van een docent voor de duidelijkheid): hoe zou je er als student tegenaan kijken als je in het kader van een module regelmatig dwz wekelijks een blog zou moeten schrijven als verwerking van een les of verwerking van (praktijk) ervaringen?
Sorry voor de late reactie.
Ik zou het in dat geval heel anders zien dan dit weblog. Dit is een hobby, en dit is vrijwillig. Het andere doe je voor de les.
Ik zou het onder bepaalde omstandigheden zeker als een leuk idee zien, maar het is toch wel vaak erg demotiverend als je geen publiek hebt.
Een reactie posten