Door: Martijn van den BergDe laatste tijd zijn er slechts weinig spellen die ik nog graag in mijn bezit wil hebben. Daarvan zijn er nog minder die ik ook uit educatief doeleinde in mijn bezig wil hebben. Eén van de spellen die in beide categorieën hoort, is Assassins Creed 2. Na het eerste deel gespeeld te hebben, dat helaas een beetje repetitief was maar wel zeer uitdagend, vond ik zeker dat het tweede deel, waar wel aandacht was besteed aan historisch perspectief, een goede kans moest krijgen. Een kijkje dan maar?
Assassins Creed 2 gaat verder waar het eerste deel gestopt is. Je komt in de huid te lopen van een andere voorouder van Desmond, Ezio uit Florence. Het hele verhaaltje van de tempeliers bestaat nog steeds, alleen in dit deel ga je dieper op de betekenis in waar al die mensen nu precies naar op zoek zijn, wat weer neer komt op het aloude werelddominantie.
Grafisch ziet het er mooi uit, alhoewel het nog steeds gemaakt is met hetzelfde beeldprogramma als het eerste deel. Er is erg veel oog besteed aan detail, en dat zie je. Het is dan ook een genot om van de hoogste torens in hooibalen te springen, of op straat door de mensen te lopen. Daarnaast wil ik zeker nog een compliment wijden aan de variatie in wapens en moves, waarmee ik zeer blij ben. In plaats van je vijanden ieder keer op de zelfde manier het loodje te laten leggen, kan je dit keer genieten van verschillende vechttechnieken.
Maar waar ik in deze review extra aandacht aan wil besteden is het educatieve deel. Dit spel kent namelijk veel achtergrondinformatie. De meeste personen zijn gebaseerd op echt bestaande figuren. De steden die je kan bezoeken (Florence, Forli, Toscane en zelfs Venetië) zijn tot in het laatste detail gebaseerd op de echt bestaande steden en zijn met behulp van historici tot in het laatste detail weergegeven.
Vroeger zat ik wel eens te dommelen tijdens de geschiedenisles. Dan zat ik diep verzonken in mijn geschiedenisboek, en dan stelde ik mij voor om echt in die wereld rond te lopen zoals iemand in die tijd dat gedaan had. Dat zou mijn geschiedenisles een heel stuk leuker maken. Dit kan met dit spel, want overal waar je langs loopt kan je details lezen over gebouwen, personen. Zelfs de meeste personen die je vermoord hebben echt bestaan in die tijd.
Totnogtoe het deel dat je bewust leert en doelgericht. Maar wat nu als je voor het speelplezier gaat, en het je eigenlijk niets boeit of je wat leert of niet? Dan leer je nog steeds wat. De geweldige verhaallijn bijvoorbeeld, die je door de geschiedenis van Italië in de renaissance neemt. De meeste mensen houden van de actie in geschiedenis, en deze krijg je dan ook te zien als je door de vele complotten wordt gesleurd die de verschillende stadsbesturende families met elkaar hadden om van elkaar af te komen, of juist met elkaar samen te werken. Om te weten wat je moet doen zul je ook je missie moeten lezen, anders kom je onvoorbereid aan.
Een minpuntje op het educatieve gedeelte is helaas wel alle moeite die je moet doen om de verschillende delen van de video met “de waarheid” vrij te spelen. Deze puzzels, vaak vrij abstract, zullen vele mensen naar het internet leiden, omdat deze puzzels af en toe bijna onmogelijk op te lossen zijn.
Als je kijkt naar de duur van deze game, ben je om de hele game uit te spelen wel een aardig aantal uurtjes bezig. Maar dit is helemaal de moeite waard, want daarna leidt het wow gevoel je nog urenland door alle duivelse verstrikkingen van het complot heen, waarna je weer een ervaring rijker bent. Ik heb dingen begrepen die mijn geschiedenisboek mij nooit uit zou leggen. Dit is zeker een mooi spel als je leerlingen een rondleiding door het verleden wilt geven, of eindelijk een duidelijk maken wat de renaissance nu eigenlijk is. En daarnaast is het natuurlijk gewoon een onvergetelijke ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten