In een wereld zonder pen en papier

Door: Martijn van den Berg

In het kader van 21 learners zijn we in een discussie verwikkeld geraakt wat nu belangrijker was, typen of schrijven. De grote vraag hieronder was eigenlijk: zijn we klaar voor een wereld zonder papier en pen, en valt alles met ICT te doen? Uiteindelijk kregen we de opdracht om een dag lang geen pen en papier te gebruiken. Een geweldige uitdaging? Of simpelweg het voortzetten van een patroon?

Ik had net mn Ipad binnen vanuit kennisnet voor deelname aan 21 learners, dus dat zag ik als een mogelijkheid om de nieuwe mogelijkheden te verkennen. Ik begon de dag om 10 uur met het checken van facebook en mail op mn ipad. So far so good. Echter, toen ik mijn tas in ging pakken, realiseerde ik me opeens dat ik mijn moduulboek, de structuur van een schooldag, niet mocht meenemen. En geen enkele digitale versie.

Op school moest ik mijn werkstuk inleveren. Ik had een dag van tevoren al het schrijfwerk al voorbereid en hoefde alleen nog de opdracht uit te printen. Op het moment dat ik de opdracht inleverde, ontdekte ik dat ik een zin vergeten was. Maar ik moest en zou niet schrijven en moest de opdracht op dat moment inleveren. Ik heb uiteindelijk gevraagd aan de servicebalie om die zin neer te zetten, wat resulteerde in het feit dat de halve school nieuwsgierig achter mij stond. Ik voelde me net een onanonieme analfabeet.

In de les legde ik trots mijn Ipad op tafel. Vandaag ging ik wel notities maken. Het maakte me niet uit waarvan. Weer werd ik aangekeken. ICT in de les? dat kan toch niet? Dat verstoort toch de communicatie? Afijn, na een korte uitleg konden we weer verder.

De grootste uitdaging wachtte mij op het werk. Het regende pijpenstelen en ik had bedacht dat ik met mijn laptop bonnetjes kon maken voor wat met aan drinken besteld had. Ik heb met veel moeite mijn laptop door de regen gesjouwd, waarna ik moeite had een droog plekje op de bar te vinden. Huh, een laptop om bestellingen bij te houden? daar hadden we toch papier voor? Dat was de reactie die ik uiteraard al verwacht had. Na weer een uitleg, was dat ook geaccepteerd.

Een dag zonder pen en papier is moeilijk. Niet omdat de middelen niet bestaan, of omdat de wil er niet is, maar het wordt gewoonweg nog niet geaccepteerd. Als iedereen tegelijk over zou gaan op ICT, en de faciliteiten geïnstalleerd, zou het absoluut mogelijk zijn. Maar dit heeft tijd nodig, heel veel tijd. En tot die tijd zal het altijd worstelen zijn tussen papier en ICT.